Lammert's Weblog

Het is ongelovelijk maar waar, Elmira heeft haar nieuwe paspoort in haar bezit. 7 weken na het starten van de aanvraag en anderhalf jaar na ons huwelijk heeft ze nu eindelijk een Kazachs identiteitspapier waarop staat dat ze Elmira Bies heet in plaats van Elmira Karatayeva. Er zijn landen waar zaken nu eenmaal wat rustiger gaan dan in Nederland. Maar nu volgen de echte problemen.

Bij de burgerlijke stand moet ze zich opnieuw in laten schrijven op het adres waar ze woont, want op papier bestaat de vorige bewoonster immers niet meer. En dat moet gebeuren bij dezelfde burgerlijke stand waar ook in 2003 ons huwelijk voltrokken is. Kennelijk heeft de informatie daar wat moeite om van het ene bureau naar het andere over te waaien 🙁 Maar wat wil je in een land waar de hoofd boekhouder van de regionale bank nog steeds geen computer heeft? Kazachstan—zeker op het platteland—is nog steeds een land van briefjes, stempels en mondelinge afspraken.

Maar in ieder geval kan Elmira nu wel weer vrij in Nederland op bezoek komen dus het zal nooit meer zolang duren voor we elkaar weer zien (daar of hier).

Net Elmira aan de telefoon gehad. Ze zit op de boerderij in de bergen met haar broertje Ruslan en twee knechten en er ligt rond de boerderij zo’n 30 centimeter sneeuw. Een koelwaterleiding van de jeep is kapotgevroren en zal eerst gerepareerd moeten worden en onze Lada trekt het niet op de besneeuwde berghellingen. De benenwagen is dus op dit moment het betrouwbaarste vervoermiddel.

In ieder geval mooi dat we een jaar geleden een radiotelefoon gekocht hebben waarmee er nog contact met de buitenwereld (en Nederland) mogelijk is. Hoe zei Wilhemina het ook weer, “Eenzaam maar niet alleen” ?