Lammert's Weblog

Vandaag voor de telefoon weer een lang gesprek met Elmira gehad. Wanneer je zo ver van elkaar vandaan bent lijkt het wel of je meer met elkaar communiceert dan wanneer je op elkaars lip zit. Gelukkig dat het Russisch mij nu vrij goed af gaat, woordenboeken en vertaalprogramma’s op de computer werken zo moeilijk via de telefoon. We zijn aan het aftellen tot mijn terugkeer. Een beetje afhankelijk van mijn werk hier, beschikbaarheid van een voordelig ticket etc. zal het nog een week of drie duren voor we weer bij elkaar zijn. Toch wel een nadeel die grote afstand dat je niet eventjes voor een weekendje heen en weer komt.

De toestand in Zhabagly is stabiel. Er ligt al dagen een pak sneeuw van dertig centimeter. Elmira’s tante uit Rostov is nu een week op bezoek. Komende zondag vertrekt ze weer met de trein, samen met baboeska, haar moeder. Het treinbiljet voor de terugreis is gekocht, dus baboeska is de koning te rijk. Ze loopt bijna als twee componenten lijm achter haar dochter aan om er maar voor te zorgen dat ze niet per ongeluk vergeten wordt.

Voor Elmira heb ik ook weer een doos klaar gemaakt met spullen die ze per post toegestuurd krijgt. Niet alles valt elke keer in 20 kg bagage te stoppen en zaken van niet al te veel waarde die toch die kant op moeten verstuur ik daarom periodiek per post. De post is betrouwbaar, alle pakketten en brieven zijn tot nu toe aangekomen, vaak al binnen 10 dagen en je kunt de pakketten ophalen bij het lokale postkantoor. Dit in tegenstelling tot UPS en DHL die wel zeggen dat ze in Kazachstan bezorgen, maar waar je het in de praktijk toch gewoon vanaf het vliegveld in Almaty moet afhalen.

Ja, en wat gaat er nu in zo’n doos. Een bloemlezing van wat er zoal in deze doos zit:

• Een elektrische deken
• Twee zakken honingdrop op speciaal verzoek van Elmira!
• Een 25 tal potjes specerijen om het eten te kruiden naar Nederlandse normen
• Enkele boeken
• Kleren

Het zijn praktisch allemaal dingen die in Nederland normaal zijn, maar in Kazachstan niet te koop of ontzettend duur. Probeer er maar eens kleren in mijn maat te vinden in Kazachstan. Ik stuur daarom het liefst oudere kleren vooruit per post. Mocht de post zoek raken is er geen man overboord. De belangrijkere of duurdere spullen gaan in mijn koffer per vliegtuig mee. Kleren wegen al gauw een aantal kilogrammen en 20 kilo is zo vol.