In Kazachstan hebben onze inseminatieactiviteiten hun eerste succes laten zien. Afgesloten van de buitenwereld door de enorme sneeuwmassas heeft één van de Kazachse koeien het leven geschonken aan een stierkalfje. De koe is door mij vorigjaar geïnsemineerd met sperma van Delta Alwinus. Volgens Ruslan is de bevalling zonder problemen verlopen, ondanks dat de bevalling van Delta Alwinus kinderen volgens de statistieken niet altijd even gemakkelijk gaat.
Elmira heeft vandaag geprobeerd het kalfje te bereiken met de bulldozer, maar deze is op de berghelling blijven steken in de grote sneeuwmassa. Ze zijn daarom onverichterzake teruggekeerd. Gelukkig is Ruslan na het overlijden van de radiotelefoon qua communicatie niet helemaal meer van de buitenwereld afgesloten. Eén van de rangers heeft op zijn toch van Zhabagly naar het kordon (wachtpost) van het reservaat vlak bij de boerderij onze GSM telefoon meegenomen. Nu kan Ruslan als dat nodig is weer communiceren met Zhabagly.
De uitvalsweg van Zhabagly naar de doorgaande weg tussen Almaty en Tashkent is weer open. Samen met de rangers van het natuurpark heeft pappa Sagit gisteren tot twee uur ‘s nachts doorgewerkt op zijn bulldozer om het tien kilometer lange traject sneeuwvrij te maken. Bij Abayil, een dorpje ongeveer halverwege lag de sneeuw zo hoog dat het boven de bulldozer uitkwam. Er is daar eerst een tunnel door de sneeuwhopen geschoven waarna het instortende sneeuwdak naar de zijkanten is geschept. De winter in Nederland mag dan wel uitzonderlijk zacht zijn, maar in Zhabagly is dat wel omgekeerd!
Elmira kan zich niet heugen dat er ooit in het verleden zoveel sneeuw gevallen is als nu. Gisternacht is er nog meer bijgekomen waardoor het nog maar een klein stapje was om op het dak van de badruimte te klimmen. Meer dan anderhalve meter ligt er nu.
Dat de sneeuw voor aanzienlijke problemen zorgt zal duidelijk zijn. Bij Kwan—de voormalige dorpsbestuurder en sinds begin dit jaar hoofd van het waterschap—is net als op de boerderij van Elmira’s ouders de hooischuur ingestort. Eén van de elektriciteitsmeters in het centrale transformatorhuisje heeft het begeven waardoor de straat waar Elmira vertoeft een dag zonder stroom heeft gezeten. Dat is gerepareerd, maar daarbij hebben de monteurs een fasedraad met een nuldraad verwisseld waardoor er plotseling 380 Volt kwam te staan op het net in plaats van 220 Volt. De radiotelefoon is daardoor doorgebrand. Of andere apparatuur zoals de televisie deze klap doorstaan heeft is nog maar afwachten. Gelukkig is de algemene werkwijze van mensen om direct bij stroomuitval alle stekkers uit de stopcontacten te trekken omdat het gemiddeld één keer per jaar voorkomt dat door een schakelfout 380 Volt op het net komt[…]
Met hulp van werklui en de zware tractor van het natuurpark is Sagit’s bulldozer die enkele kilometers buiten Zhabagly geparkeerd stond ontzet. Wonderwel bleek de motor nog te willen lopen en de bulldozer is naar Zhabagly gereden. Daar zal vanaf morgen geprobeerd worden om de verbindingsweg met de doorgaande weg te openen zodat in noodgevallen mensen naar het ziekenhuis gebracht kunnen worden. Elmira vertelde dat vanaf de andere kant een tank van het leger bezig is om sneeuw te ruimen. Op dit moment zijn alleen rupsvoertuigen nog in staat om zich een weg te banen door de witte wereld.
Als de weg geopend is zal met de bulldozer geprobeerd worden de boerderij te bereiken om daar te helpen het hooi elders onderdak te brengen. Repareren zal voorlopig waarschijnlijk niet lukken. Alleen de bulldozer kan nu nog de boerderij bereiken. Andere vormen van transport—inclusief het paard en te voet—zijn nu te gevaarlijk vanwege het lawinegevaar.
Meestal treedt de dooi in Kazachstan snel en onverwachts in, maar hoe dat met anderhalve meter sneeuw gaat valt moeilijk te zeggen. Het is in ieder geval wel duidelijk dat Elmira en ik niet op erg korte termijn herenigd kunnen worden.
De winter in Kazachstan is duidelijk geen kwakkelwinter. Een week geleden vertelde Elmira me dat er zo’n 70 centimeter lag. Alleen per paard kon de boerderij nog bereikt worden. Gisteren en vannacht is er echter nog een flink pak bij gevallen. De sneeuwhoogte is nu 1,30 meter en alles zit potdicht. Onze auto is alleen nog herkenbaar als een wat hogere heuvel in het sneeuwlandschap. Met de tractor van het natuurreservaat is geprobeerd de weg door het dorp en de weg naar de hoofdweg open te schuiven, maar dit is niet gelukt. Zelfs de winkel op 100 meter afstand van Elmira is niet meer bereikbaar.
De sneeuw heeft ook minder leuke consequenties. Door het enorme pak sneeuw heeft één van de daken van de schuren van de boerderij het begeven. Het is de plek waar het gras opgeslagen ligt. Gelukkig zijn er geen mensen of dieren bij gewond geraakt, maar materiële schade is er wel. Alleen Ruslan en een hulp zijn op dit moment op de boerderij en zij proberen de schade zo mogelijk te herstellen en het gras elders onderdak te brengen. Via de radiotelefoon hebben ze het nieuws aan Zhabagly doorgegeven.
Op dit moment is het niet mogelijk om hulptroepen naar de boerderij te sturen omdat ook op de berhellingen de sneeuw meer dan een meter hoog ligt. De enige uitkomst is de bulldozer van pappa Sagit die al enkele maanden werkloos staat te wachten bij de sleuf voor de nieuwe waterleiding van de kippenslachterij. Morgen zal geprobeerd worden met hulp van het natuurreservaat de centrale weg verder begaanbaar te maken. De bulldozer staat halverwege deze weg. Sagit zal dan eerst verder helpen met het sneeuwvrij maken van de centrale weg, en daarna met de bulldozer proberen de boerderij te bereiken.
