Kipfricassee in paprikaroom
In Kazachstan word je geleefd door de omstandigheden. Dat geldt ook voor het eten dat je voorgeschoteld krijgt. Gisteren heeft Elmira drie bevroren kippenpoten gekocht. Eén is overgebleven omdat die niet in de pan paste. Die poot is gisteravond in het vriesvak van de koelkast gelegd maar vanochtend bleek dat de koelkast—die gisteren pas opnieuw aangeschakeld is—de winter niet heeft overleefd. Gelukkig is de buitentemperatuur maar enkele graden boven nul en staat de koelkast in een onverwarmd bijgebouw, maar het is toch zaak de kip snel te verorberen. Voor vandaag staat dus weer kip op het menu.
We bladeren wat in het kookboek en vinden een recept van kalkoenfricassee in paprikaroom. De foto ziet er goed uit, en de meeste ingrediënten hebben we. De reepjes kalkoenfilet vervangen we door het vlees van onze kippenbout. Het is bovendien een recept dat vrij snel klaar te maken is, 20 minuten volgens het kookboek.
Het vlees wordt van de poten gesneden. Onze recent aangeschafte keukenmessenset komt goed van pas. Elmira en ik hebben wat discussie over welke stukken wel en niet gegeten zullen worden. Onder “vlees” verstaan Kazachen zo ongeveer alles wat niet te hard is om een kunstgebit op stuk te bijten. Als Nederlander hanteer ik een wat andere definitie waardoor we besluiten de stukken vel en vet die normaal mee de pan in gaan deze keer maar bij het hondevoer te doen. Heeft Juliëtta ook eens een feestmaal.
Er is maar weinig room voorhanden waardoor we dat aanvullen met roomboter. De resulterende saus is daardoor wel wat vet, maar de smaak is er niet minder om. Een beetje fine-tunen van de specerijenhoeveelheid en dit recept zou niet misstaan in een restaurant. Ook mijn schoonmoeder die vandaag terug is uit de bergen vindt het een delicatesse. Heel wat anders dan die standaard gekookte deeg en vleesballetjes en aardappelsoep die de Kazachse keuken in het algemeen voorstelt.
Zeker een recept om nog eens voor te schotelen.
