Computervoeding en stofzuiger
Omdat afgelopen weekend de dag van de arbeid was moesten we tot vandaag wachten op nieuws over onze kapotte computervoeding. We hebben vorige week het telefoonnummer van Sasja van de computerzaak gekregen maar omdat we toch een aantal inkopen in Shymkent gaan doen hebben we besloten om er vandaag maar even langs te gaan.
We zitten nog maar net vijf minuten in de auto op weg naar Shymkent of de telefoon gaat. Mijn moeder uit Nederland belt om te vragen waarom emails zo lang op zich hebben laten wachten. Ze dacht dat Elmira misschien al aan het bevallen was. We kunnen haar geruststellen. Elmira zit gewoon naast mij in de auto en de problemen zijn niet medisch, maar technisch van aard. We hadden sowieso het plan vanuit een internetcafé vandaag even een algemeen berichtje rond te zenden over onze communicatieproblemen, maar één familielid is nu al ingelicht.
De computerzaak ligt aan het begin van de route. Sasja blijkt eerst moeilijk te vinden. Nadat de kassière hem twee keer omgeroepen heeft komt hij er aan. De computervoeding? Oh, die hoeft niet nieuw besteld te worden. De reparatieafdeling heeft kans gezien om hem weer te repareren. Of we onze laptop ook meegenomen hebben om hem even te proberen? Nee, dat hebben we niet. We dachten dat de voeding onherstelbaar beschadigd was, maar in dit land is men kennelijk in staat om ook zwartgeblakerde elektronica weer tot leven te brengen. Na wat heen en weer gepraat kunnen we de voeding meekrijgen. Mocht de laptop het toch nog niet doen, dan kunnen we morgen terugkomen en zal de voeding voor een tweede keer gratis worden nagekeken. 6500 Tenge kost het grapje, ofwel bijna 40 euro. Niet helemaal in het prijsschema wat we gewend zijn hier in Kazachstan, maar voor een nieuwe voeding betaal je al gauw 100 euro of meer, dus we mogen niet klagen.
Met de voeding in de hand, en met ten opzichte van een nieuwe voeding een hoop geld bespaard lopen we nog even de rest van Planeta Elektroniki door. We zijn er al eerder geweest om een stofzuiger te zoeken. Het model dat Elmira toen wilde—met spitse zuigmond voor in de kleine hoekjes—bleek er toen niet te zijn. Ons oog valt nu op een geel model. Niet te duur, 75 euro, en volgens het opschrift een Philips. We kijken elkaar aan. Ach, dat moet wel kunnen.
Wanneer we weer thuis komen is het eerste wat we doen controleren of de laptop weer wil opstarten met de gerepareerde voeding. De stekker gaat in het stopcontact, de lampjes op het front gaan branden. Dat is een hoopvol teken. De aan-knop wordt ingedrukt en het scherm licht op en vraagt om het wachtwoord. Daarna start het systeem weer keurig netjes op. We zijn weer in de lucht.
En het volgende dat we uitproberen? Natuurlijk de stofzuiger. Elmira is duidelijk in haar nopjes. De oude Sovjet straaljager kan definitief met pensioen.
