Varkentje
Morgen is het feest. Er wordt gevierd dat zestig jaar geleden Duitsland officieel capituleerde en de Tweede Wereldoorlog voor de Sovjet Unie teneinde was. Eén varken zal die feestdag niet meer meemaken, althans niet in levende lijve. Dit varken is vandaag geslacht zodat we weer een tijdje van vlees zijn voorzien.
De vorige keren dat we hier varkens geslacht hebben ging dat nogal op zijn Kazachs. Een varken wordt geslacht zoals ze hier schapen plegen te ontleden. Een paar fikse hakken met een bijl tot de moten klein genoeg zijn en dan hup in de vriezer. Wat er aan restanten zo her en der overblijft wordt tot gehakt vermalen. Deze keer gaan we het anders doen.
Elmira heeft de foto’s gezien van het halve varken dat mijn ouders enkele maanden geleden in Nederland hebben gekocht. Keurig verdeeld in zakjes, inclusief een lever- en grillworst. Vandaag heeft ze geprobeerd met ons varken hetzelfde te doen. Helaas zijn wij niet bij het grove opdelen van het vlees geweest, dus het blijkt soms moeilijk terug te herleiden welk stuk vlees precies op welke plek gepast heeft, maar na een avond werk zijn de meeste hompen wel gedetermineerd en in partjes in de diepvries beland. Inclusief een stapel shaslik vlees voor morgen. Alleen de rollade en de spare-ribs moeten nog, maar daar is morgen nog wel tijd voor.
