Zo’n auto had mijn vader altijd willen hebben…
Zeven dagen hebben de toeristen uit Duitsland bij Elmira’s ouders gebivakkeerd. Vanavond breng ik hen terug naar het treinstation in Tjulkebas vanaf waar ze terug zullen reizen naar Almaty. Onze Lada is niet al te groot, maar het lukt om de vier passagiers met alle bagage er in te persen. Bij het treinstation aangekomen aait één van de jongens bijna verliefd over de kofferbakklep.
“Zo’n auto had mijn vader altijd willen hebben” verzucht hij, “maar in de DDR moesten we indertijd 15 jaar op de wachtlijst staan voor we een Lada konden kopen.” Als Nederlander is het soms moeilijk voor te stellen op welke manier de mensen in het oostblok in de communistische tijd geleefd hebben. Ik kan mij niet anders herinneren dan dat je alles kon kopen als je maar geld had. Dat is aan de andere kant van het ijzeren gordijn generaties lang anders geweest.
