Vertrek naar Kazachstan
De ochtend begint wat later dan gewoonlijk wanneer ik naar Kazachstan ga. Omdat KLM geen overstap kent en bovendien wat later in Almaty aankomt dan Lufthansa vertrekt het vliegtuig pas na tweeën in de middag van Schiphol. Voldoende laat om nog wat zaken te regelen. Vanwege het klantgerichte optreden van de Schipholtaxi ATN Noord Nederland heb ik besloten deze keer met de trein te gaan. De gunstigste trein vertrekt even voor tien uur uit Assen. Tot daar word ik gebracht door mijn moeder. Oosterwolde ligt op de route en daar stoppen we bij het gemeentehuis om een uittreksel uit het persoons- en geboorteregister van mij af te halen. Deze documenten zijn nodig voor de paspoortaanvraag van Nathalie.
De treinreis naar Schiphol verloopt voorspoedig. Het is na de spits en in de trein is het niet al te druk. Er hoeft niet overgestapt te worden en even na twaalven arriveer ik onder de vertrekhal van Schiphol. KLM maakt tegenwoordig niet meer gebruik van incheck balies, maar van automaten waar het paspoort kan worden ingelezen en na een aantal vragen en antwoorden de boardingpass uitrolt. Alleen de bagage moet nog afgegeven worden bij een reguliere balie. De software van deze incheckpalen had m.i. nog wel wat intelligenter gekund. Nadat het paspoort is ingelezen begint het apparaat te vragen naar welke bestemming gevlogen wordt en via welke maatschappij. Tickets zijn op naam gesteld en het zou toch zo kunnen zijn dat gegeven de informatie van het paspoort de paal zelf kan bepalen welk ticket bij deze persoon hoort? Maar kennelijk heb ik een wat te positief beeld van het automatiseringsniveau hier.
De controle van de bagage is weer wat aangescherpt ten opzichte van vorige keren. Laptops moeten nu standaard uit de bagage en separaat door de Röntgenscanner. Een man achter mij in de rij had dat wat verkeerd begrepen zo hoor ik aan het verhaal dat hij zijn buurman vertelt. Hij heeft uit voorzorg alle foto’s van zijn laptop verwijderd en er kwam daarbij heel wat diskruimte vrij. Ik ben benieuwd wat voor soort foto’s hij op zijn laptop had staan als hij zo bang is dat ze bij een grenscontrole bekeken worden…
In het vliegtuig val ik al snel in slaap. Inhalen van de slaap de nacht ervoor. Slapend lijkt de afstand niet zo groot en het is de meest comfortabele manier die ik ken om per vliegtuig vervoerd te worden. Af en toe als er eten of drinken langs komt doe ik even een oog open. De stewardess heeft duidelijk moeite om over te schakelen op het Nederlands. Als ik haar vraag blijken er maar drie Nederlanders in het toestel te zitten. Ik leg haar uit dat er op Lufthansa vluchten altijd veel meer Nederlanders mee gaan omdat Lufthansa bijna 300 euro goedkoper is. Duidelijk tegen het zere been. Ze leefde kennelijk nog in de chauvinistische veronderstelling dat alle Nederlanders met KLM willen reizen. Nou, die tijd is geweest.
De paspoortcontrole in Almaty gaat niet erg vlotjes, maar al snel heb ik door waarom. Niet alleen wordt het paspoort afgestempeld, maar elke binnenkomende buitenlander krijgt ook direct een ingevuld en afgestempeld registratiedocument van de immigratiedienst. Daardoor is het niet meer noodzakelijk om je binnen een paar dagen bij de politie te melden. Ze gaan echt vooruit in dit land.
Mijn slaapplaats is een paar honderd meter lopen vanaf de luchthaven. Met mijn reistas in de hand ga ik naar de Baboeshka die door Elmira reeds telefonisch is ingelicht dat ik kom. Ondanks dat het bijna twee uur is, is ze nog op vanwege mijn komst. De divan wordt in gereedheid gebracht en al snel val ik in slaap.
