Een dagje thuis
Er is nog meer sneeuw gevallen gisteren. Zo’n 20 centimeter ligt er nu, maar de zon schijnt nu weer krachtig en hoewel het nog beneden nul is zie je de sneeuwlaag zienderogen kleiner worden. Eén van de verschillen tussen Nederland en Kazachstan. In Nederland kan sneeuw dagen of zelfs weken blijven liggen, zelfs als het dooit omdat de zon niet sterk genoeg is om het te laten smelten, maar hier in Kazachstan is de zonnestraling zo sterk dat zelfs bij temperaturen beneden het vriespunt de sneeuwlaag sublimeert. Het zal nog een dag of drie duren voor de sneeuwlaag helemaal verdwenen is. Een mooie periode om van het verblijf in Nederland en de terugreis op adem te komen en Nathalie weer te laten wennen aan de nieuwe omgeving.
En dat is nodig, want Nathalie heeft eerst maar niets op met baboeshka en diadoeshka hier in Kazachstan. Het lijkt wel of ze vergeten is wie ze zijn, maar na een paar uur verdwijnt de afstandelijkheid en is alles weer als vanouds.
Zelf gebruik ik de tijd om wat zaken af te werken. De fotoserie van de afgelopen twee maanden moet nog op de weblog gezet en zo zijn er nog een aantal zaken die aandacht behoeven. Ik heb op mijn laptop wat werk uit Nederland meegenomen waar ik nu mooi tijd voor heb. Lange dagen achter de laptop op de slaapkamer terwijl Nathalie op bed ligt bij te slapen. Zo heeft Elmira tijd om bij te komen en de 50 kilogram spullen die wij uit Nederland hebben meegenomen een plekje te geven.
