Lammert's Weblog

Bijna alle keren dat ik tot nu toe van Nederland naar Kazachstan gevlogen ben was het een vlucht die in de ochtend of vroege middag in Nederland begon en aan het eind van de avond in Kazachstan eindigde. KLM heeft echter sinds kort het vluchtschema omgegooid. De reden is niet helemaal duidelijk, maar ik vermoed dat het komt omdat voorheen zowel KLM, Lufthansa als Air Astana op praktisch dezelfde tijd in Almaty landden en weer vertrokken. Door de vluchttijd te verlaten zijn er nu minder files bij de paspoortcontrole en op de terugreis bij de incheckbalie. Misschien hoopt KLM op deze manier ook meer passagiers te vangen die niet vroeg willen opstaan of die het liefst ‘s nachts vliegen om een werkdag extra te hebben en een hotelovernachting uit te sparen. De vertrektijd van 18:30 maakt het voor mij in ieder geval mogelijk ‘s ochtends nog het nodige te regelen, dus ik ben er blij mee.

In het vliegtuig ga je steeds meer merken dat de overname van KLM door Air France—sommigen spreken van een fusie, maar wanneer een groot bedrijf een kleintje opslokt noem ik dat toch liever een overname—de service versobert. Op vroegere vluchten naar verre bestemmingen kan ik mij herinneren dat in het stoelzakje een menukaart zat met de menu’s die geserveerd werden. Dat is al lang niet meer zo. Tot ongeveer een jaar geleden kwamen de maaltijden nog uit een echt cateringbedrijf, maar tegenwoordig zijn het instantmaaltijden van Uncle Ben’s die in de magnetron worden opgewarmd. Ook de sandwiches zijn ergens in bulk ingekocht. Niet dat ik dit een verkeerde stap vind overigens. Reizigers hebben vaak de maaltijden gezien als een compensatie van de dure vliegtarieven, maar je kunt ook redeneren dat de overvloedige service de óórzaak is van de hoge tarieven. Minimaliseren van de catering aan boord en het kiezen van luchthavens met lage landingsrechten zijn twee van de beproefde recepten waarmee prijsvechters als Easyjet hun tariefniveau laag weten te houden. Op de catering is KLM nu duidelijk aan het besparen. Intercontinentale vluchten zullen voorlopig wel niet van kleinere luchthavens starten, maar persoonlijk zou ik er geen bezwaar tegen hebben wanneer KLM haar vlucht naar Almaty in Eelde zou beginnen…

Een andere subtiele manier waarop KLM probeert de winstgevendheid te verhogen las ik in de Holland Herald. Voor wie niet veel met KLM vliegt: de Holland Herald is het in-flight magazine (zeg maar het verveel- en informatieboekje) dat in elke stoelzak te vinden is. Hierin staat wat basisinformatie voor reizigers, bestemmingkaartjes, een paar achtergrond verhalen tegen de verveling en de lijst met producten die tax-free tijdens de vlucht aangeschaft kunnen worden.

In de Holland Herald las ik, dat KLM reizigers die één of meer vluchten van hun ticket overslaan niet meer worden toelaten op een vervolgvlucht, maar een nieuw ticket moeten kopen. Laat ik dit verduidelijken. KLM heeft een aantal lijnvluchten op specifieke bestemmingen. Om passagiers te lokken die niet vanuit Amsterdam vertrekken maar bijvoorbeeld vanuit Frankfurt, Londen of Parijs, hebben ze soms aanbiedingen waarbij ze heel goedkoop een ticket naar een KLM eindbestemming aanbieden waar bovendien een vlucht van de opstapplaats naar Schiphol in zit. Zo kan het voorkomen dat een passagier die rechtstreeks van Amsterdam naar Almaty vliegt meer betaalt dan een passagier die eerst met een KLM vlucht uit Frankfurt naar Amsterdam vliegt en dan verder naar Almaty. Dit is allemaal om de concurrentieslag op bepaalde trajecten te winnen. In de praktijk worden dergelijke overstapvluchten niet alleen door reguliere passagiers vanuit de omliggende steden gekocht, maar ook door passagiers die in Amsterdam opstappen. Zij kopen dan zo’n overstapvlucht, annuleren het eerste deel van het traject of stappen eenvoudig weg niet in, en stappen pas in Amsterdam op op het tweede deel van het traject. Dit werd tot nu toe oogluikend toegestaan, maar is officieel volgens de vervoersvoorwaarden van KLM illegaal, en ze willen nu bij het inchecken strenger gaan controleren of passagiers inderdaad wel alle voorgaande trajecten van een ticket hebben gevlogen. Als dat niet het geval is wordt het ticket ongeldig, en moet een nieuw exemplaar tegen de volle prijs worden aangeschaft. Van een stoel ben je dan in ieder geval verzekerd, je koopt immers je eigen stoel die je met het vorige ticket al gereserveerd had voor de tweede keer.

Langzamerhand wordt onder druk van het geld vliegen een snelle maar saaie methode van bustransport door de lucht. En waarom ook niet, van het geld dat ik voor een retourticket betaal kan ik ook een behoorlijke tijd in Kazachstan leven, de transportkosten moeten wel binnen normale proporties blijven.

Lammert