Het ontkalk feest
Het leidingwater in het dorp Zhabagly komt rechtstreeks uit een ondergrondse bron van het Aksu-Zhabagly natuurreservaat. Daardoor kun je het—ook als gevoelige Westerling—zonder problemen direct drinken. Er is echter één nadeel. Doordat het water uit een ondergrondse bron komt is het rijk aan opgeloste mineralen. Zo rijk, dat minimaal één keer per jaar onze boiler grondig ontkalkt moet worden. Het is al zo ongeveer een jaar geleden dat dat voor het laatst gebeurd is en vandaag moest het apparaat er aan geloven. Het moment kwam trouwens goed uit. De thermostaat had het een paar dagen geleden begeven waardoor het niet meer mogelijk was de watertemperatuur goed in te stellen. Bovendien was de terugslagklep naar het waterleidingnet al een tijdje niet helemaal dicht meer waardoor bij het wegvallen van de leidingdruk het warme water terugliep het centrale leidingnet in. Een goed moment dus om al deze zaken tegelijk aan te pakken.
Vorig jaar hebben we de boiler in zijn geheel van de wand gehaald voor de ontkalking, maar deze keer hebben we de boiler aan de muur laten hangen. Praktisch alle kalk zet zich namelijk af op het verwarmingselement en dit element is gemakkelijk via een deksel onderin de boiler te verwijderen. Op bovenstaande foto is het verwarmingselement verwijderd, maar het in de afgelopen maanden van het verwarmingselement losgesprongen kalk ligt nog in de ketel. Het werd duidelijk tijd voor een onkalkingsbeurt.
De tweede foto toont het verwarmingselement zoals we het aantroffen. Voorzien van een dikke laag kalk die er op vele plaatsen door de hitte en het koken weer afgesprongen was. Op de bodemplaat ligt een hoopje kalk en ook in de emmer ligt nog wat. Totaal hebben we meer dan een halve kilo kalk uit de boiler verwijderd.
