Bouwterrein afmetingen
Vandaag hebben we de eerste echte onweersbuien sinds tijden. Geen weer om op het bouwterrein aan het werk te gaan. Internetten is vandaag onmogelijk. Vanwege de grote kans dat de bliksem inslaat op het bovengrondse elektriciteits- of telefoonnet houden we met dit weer zo weinig mogelijk apparatuur aangesloten. In plaats daarvan gaat Elmira naar Wanovka om te organiseren dat er mensen van het kadaster ons bouwterrein opmeten. Zelf blijf ik thuis om een aantal stoelen te lijmen met uit Nederland meegenomen constructielijm. Bijna elke keer als ik vanuit Nederland kom neem ik wel een lijmsoort mee. Sommige lijmsoorten zoals montagekit kennen ze tegenwoordig hier ook, maar constructielijm op basis van polyurethaan heb ik hier nog niet gevonden. Het is het ideale middel om meubels, kozijnen en andere houten constructies stevig in elkaar te zetten.
Het lijkt misschien vreemd dat we het kadaster moeten laten komen om ons bouwterrein te laten opmeten, maar het is het gevolg van de regels van het voormalige communisme. Op ons bouwterrein stond het oudste huis van Zhabagly en het stamt daarmee uit 1905, dus voor de communisten de macht overnamen in dit deel van de wereld. Tijdens het communisme was het niet toegestaan om privé een terrein te bezitten dat groter was dan 2500 m2. Dit terrein is echter ongeveer 40 bij 80 meter en heeft daarmee een oppervlak van zo’n 3200 m2. Te veel om als privé persoon te bezitten en daarom is het in de boeken gekomen als 50 bij 50 meter. Alvorens wij onze omheining bouwen moeten we de echte afmetingen en lokatie weten van de erfgrens. Voor de gemiddelde Kazach is dat niet zo belangrijk. De paar takkenbossen en stukken oudijzerwerk die als erfscheiding dienen kunnen gemakkelijk verplaatst worden, maar het zou zonde zijn wanneer wij onze gemetselde zijmuren of het smeedijzeren hekwerk op natuurstenen fundering dat we aan de wegkant gepland hebben later een paar meter moeten opschuiven.
Als Elmira terugkomt uit Wanovka meldt ze dat ze morgen twee personen kan ophalen die het terrein zullen inmeten. Inderdaad, wij moeten voor het vervoer zorgen want de meeste mensen die bij overheidsdiensten werken hebben niet de beschikking over eigen vervoer.
Beste Lammert en Elmira,
Het is zondagmorgen. Door de woelrat in de tuin heb ik afgelopen herfst mijn tulpenbollen in potten gezet. In tegenstelling tot voorgaande jaren heb ik genoten van veel prachtige tulpen. Hoe moet ik ze verder verzorgen om er volgend jaar weer van te kunnen genieten? Ik kijk op google, beland op jullie site en zit dus al ruim een half uur te lezen en te genieten van de mogelijkheid om iets van het leven in Kazachstan mee te maken. Doordat ik al heel lang met vluchtelingen werk heb ik diverse Iraanse en Afghaanse vrienden die mij veel vertellen over hun cultuur.
Ik hoop dat jullie veel succes hebben met het bouwen van jullie huis en toch nog tijd over houden om weer eens naar de tulpenvelden te rijden. Het ga jullie goed!
Marian
Reactie door Marian — 7 May 2006 @ 9:06