Lammert's Weblog

Je kent dat waarschijnlijk wel, even naar de supermarkt om de voorraden weer aan te vullen. Bij ons betekent dat altijd een dag inplannen om naar Shymkent te gaan. Twee uur heen en twee uur terug om de nodige inkopen te doen. We proberen meestal zoveel mogelijk activiteiten daar te combineren zodat we niet al te vaak deze trip hoeven maken.

Ondanks dat het nog maar april is, is het in Shymkent al tropisch warm. 36 graden in de schaduw geeft onze immer nauwkeurige boordthermometer aan. De langzame overgang van seizoenen die we in Nederland kennen gaat aan het klimaat van Kazachstan voorbij. Gelukkig hebben we ons voorbereid en het nodige koude water in een grote thermosfles meegenomen. Want in Shymkent wordt wel flessenwater verkocht, maar slechts op een paar plekken komt dat uit een koelkast. Het meeste water dat verkocht wordt lijkt meer op lauwe thee.

Nathalie vindt dit warme weer ook maar niets en is duidelijk zeurderiger dan normaal. Op de terugweg is ze moe en slaapt ze bijna het hele stuk door.

We weten onderhand aardig onze plekjes te vinden waar we de spullen kunnen kopen die we willen hebben en daardoor weten we het verblijf in de verzengende hitte zo kort mogelijk te houden. Eerst naar supermarkt in het centrum. Daar is een flappentap en kopen we wat yoghurt en broodjes voor de lunch. Vervolgens naar de markt. Dat is bij warm weer bepaald niet mijn lievelingsplaats. De goedbedoelende verkopers hebben boven de paden tussen de stalletjes dekzeilen gespannen om de zon af te schermen. Die dekzeilen hangen echter op gemiddeld zo’n 1 meter 75, waardoor ik er overal gebukt onderdoor moet. Als ik eens ergens wil staan moet dat óf tussen de zeilen met mijn hoofd in de brandende zon, óf door als een soort tentstok met mijn hoofd een zeiltje omhoog te duwen. Maar dat is ook bepaald niet geriefelijk want vlak onder zo’n zeil—die meestal donkerblauw van kleur zijn—is het ook behoorlijk heet.

Gelukkig hebben we deze keer veel zware spullen en huren we een kruier met een karretje. Hoef ik tenminste niet zelf met de spullen te sjouwen. 10 liter zonnebloemolie, en paar zakken toiletpapier, 12 flessen water voor de gasten die niet bij ons uit de kraan durven te drinken, 8 pakken vruchtensap, het verdwijnt allemaal met nog veel meer spullen achter in de kofferbak van de Lada.

We zijn echter nog niet klaar. Gesneden brood hebben we tot nu toe maar op één plek in de stad kunnen ontdekken dus daar moeten we een kilometer of vier voor omrijden. We hebben geprobeerd het reguliere Kazachstaanse brood met de hand te snijden voor ons broodrooster, maar dat is op een fiasco uitgelopen. Bovendien moet in één van de doucheraampjes nieuw glas, en het liefst doen we er hetzelfde ondoorzichtige glas in als in de andere raampjes zit. Dat wordt dus een tocht naar de bouwmaterialenmarkt waar het zo mogelijk nog warmer is dan op de levensmiddelenmarkt. De meeste mensen liggen languit op hun waren of zitten ergens in een donker hoekje te kaartspelen. Het lukt ons hetzelfde figuurglas te vinden als we drie jaar geleden gekocht hebben en voor een dikke twee euro krijgen we een stuk keurig op maat gesneden mee naar huis.

Nu nog naar de grote supermarkt aan het eind van de stad voor de koel- en diepvriesprodukten en dan snel terug naar Zhabagly dat tegen de koele berghelling ligt. Terug in Zhabagly blijkt het daar behoorlijk aangenamer te zijn met 29 graden en een fris windje.

Overigens hoorde ik van Elmira dat er mensen zijn die het weer in Shymkent wel aangenaam vinden. Zoals mogelijk bekend was Almaty de vroegere hoofdstad van Kazachstan maar is na de onafhankelijkheid besloten om de hoofdstad te verplaatsen naar Astana in het noorden tegen de zuidgrens met Siberië. De redenen die daarvoor gegeven worden zijn verschillend en variëren van angst voor aarbevingen en modderstromen, via betere contacten met Rusland, tot privé overwegingen van de president Nursultan Nazerbaev om voor zichzelf een monument te scheppen.

Welke reden er ook was om de hoofdstad te verplaatsen, het is wel duidelijk geworden dat het klimaat in het noorden van Kazachstan bepaald niet optimaal is. ‘s Winters is het er vaak -30 graden en ook ‘s zomers wordt het er niet bijster warm. Van Elmira begreep ik nu dat er op de televisie werd gezegd dat er plannen zijn om de hoofdstad opnieuw te verplaatsen en nu naar Shymkent in het zuiden omdat het klimaat daar veel warmer is. Het waarheidsgehalte hiervan weet ik niet, maar mocht het zo zijn, onthoud dan dat je het voor het eerst op deze weblog gelezen hebt. 😉

Zelf heb ik geen bezwaren tegen het verplaatsen van de hoofdstad naar Shymkent. Het zal ongetwijfeld betekenen dat de infrastructuur en doorgaande wegen verbeterd worden. Bovendien zal het meer internationale vliegverbindingen van Shymkent naar Europa opleveren waardoor ik niet meer via Almaty zou hoeven vliegen. Naast het klimatologische aspect kan ik mij ook nog andere redenen indenken waarom Shymkent een goede plaats zou zijn voor een hoofdstad. Het is een rijke oblast (provincie) met veel inwoners. De bevolkingsdichtheid ligt hier bovendien significant hoger dan in alle andere oblasts. We zullen zien. Rome en Parijs zijn niet in één dag gebouwd en ook in Astana zijn ze al meer dan tien jaar bezig om de nodige nieuwbouw uit de grond te laten rijzen. Er zal nog wel wat water naar het Aralmeer stromen voor het zover is.