36 graden, en het is nog maar april!
Je kent dat waarschijnlijk wel, even naar de supermarkt om de voorraden weer aan te vullen. Bij ons betekent dat altijd een dag inplannen om naar Shymkent te gaan. Twee uur heen en twee uur terug om de nodige inkopen te doen. We proberen meestal zoveel mogelijk activiteiten daar te combineren zodat we niet al te vaak deze trip hoeven maken.
Ondanks dat het nog maar april is, is het in Shymkent al tropisch warm. 36 graden in de schaduw geeft onze immer nauwkeurige boordthermometer aan. De langzame overgang van seizoenen die we in Nederland kennen gaat aan het klimaat van Kazachstan voorbij. Gelukkig hebben we ons voorbereid en het nodige koude water in een grote thermosfles meegenomen. Want in Shymkent wordt wel flessenwater verkocht, maar slechts op een paar plekken komt dat uit een koelkast. Het meeste water dat verkocht wordt lijkt meer op lauwe thee.
Nathalie vindt dit warme weer ook maar niets en is duidelijk zeurderiger dan normaal. Op de terugweg is ze moe en slaapt ze bijna het hele stuk door.
We weten onderhand aardig onze plekjes te vinden waar we de spullen kunnen kopen die we willen hebben en daardoor weten we het verblijf in de verzengende hitte zo kort mogelijk te houden. Eerst naar supermarkt in het centrum. Daar is een flappentap en kopen we wat yoghurt en broodjes voor de lunch. Vervolgens naar de markt. Dat is bij warm weer bepaald niet mijn lievelingsplaats. De goedbedoelende verkopers hebben boven de paden tussen de stalletjes dekzeilen gespannen om de zon af te schermen. Die dekzeilen hangen echter op gemiddeld zo’n 1 meter 75, waardoor ik er overal gebukt onderdoor moet. Als ik eens ergens wil staan moet dat óf tussen de zeilen met mijn hoofd in de brandende zon, óf door als een soort tentstok met mijn hoofd een zeiltje omhoog te duwen. Maar dat is ook bepaald niet geriefelijk want vlak onder zo’n zeil—die meestal donkerblauw van kleur zijn—is het ook behoorlijk heet.
Gelukkig hebben we deze keer veel zware spullen en huren we een kruier met een karretje. Hoef ik tenminste niet zelf met de spullen te sjouwen. 10 liter zonnebloemolie, en paar zakken toiletpapier, 12 flessen water voor de gasten die niet bij ons uit de kraan durven te drinken, 8 pakken vruchtensap, het verdwijnt allemaal met nog veel meer spullen achter in de kofferbak van de Lada.
We zijn echter nog niet klaar. Gesneden brood hebben we tot nu toe maar op één plek in de stad kunnen ontdekken dus daar moeten we een kilometer of vier voor omrijden. We hebben geprobeerd het reguliere Kazachstaanse brood met de hand te snijden voor ons broodrooster, maar dat is op een fiasco uitgelopen. Bovendien moet in één van de doucheraampjes nieuw glas, en het liefst doen we er hetzelfde ondoorzichtige glas in als in de andere raampjes zit. Dat wordt dus een tocht naar de bouwmaterialenmarkt waar het zo mogelijk nog warmer is dan op de levensmiddelenmarkt. De meeste mensen liggen languit op hun waren of zitten ergens in een donker hoekje te kaartspelen. Het lukt ons hetzelfde figuurglas te vinden als we drie jaar geleden gekocht hebben en voor een dikke twee euro krijgen we een stuk keurig op maat gesneden mee naar huis.
Nu nog naar de grote supermarkt aan het eind van de stad voor de koel- en diepvriesprodukten en dan snel terug naar Zhabagly dat tegen de koele berghelling ligt. Terug in Zhabagly blijkt het daar behoorlijk aangenamer te zijn met 29 graden en een fris windje.
Overigens hoorde ik van Elmira dat er mensen zijn die het weer in Shymkent wel aangenaam vinden. Zoals mogelijk bekend was Almaty de vroegere hoofdstad van Kazachstan maar is na de onafhankelijkheid besloten om de hoofdstad te verplaatsen naar Astana in het noorden tegen de zuidgrens met Siberië. De redenen die daarvoor gegeven worden zijn verschillend en variëren van angst voor aarbevingen en modderstromen, via betere contacten met Rusland, tot privé overwegingen van de president Nursultan Nazerbaev om voor zichzelf een monument te scheppen.
Welke reden er ook was om de hoofdstad te verplaatsen, het is wel duidelijk geworden dat het klimaat in het noorden van Kazachstan bepaald niet optimaal is. ‘s Winters is het er vaak -30 graden en ook ‘s zomers wordt het er niet bijster warm. Van Elmira begreep ik nu dat er op de televisie werd gezegd dat er plannen zijn om de hoofdstad opnieuw te verplaatsen en nu naar Shymkent in het zuiden omdat het klimaat daar veel warmer is. Het waarheidsgehalte hiervan weet ik niet, maar mocht het zo zijn, onthoud dan dat je het voor het eerst op deze weblog gelezen hebt. 😉
Zelf heb ik geen bezwaren tegen het verplaatsen van de hoofdstad naar Shymkent. Het zal ongetwijfeld betekenen dat de infrastructuur en doorgaande wegen verbeterd worden. Bovendien zal het meer internationale vliegverbindingen van Shymkent naar Europa opleveren waardoor ik niet meer via Almaty zou hoeven vliegen. Naast het klimatologische aspect kan ik mij ook nog andere redenen indenken waarom Shymkent een goede plaats zou zijn voor een hoofdstad. Het is een rijke oblast (provincie) met veel inwoners. De bevolkingsdichtheid ligt hier bovendien significant hoger dan in alle andere oblasts. We zullen zien. Rome en Parijs zijn niet in één dag gebouwd en ook in Astana zijn ze al meer dan tien jaar bezig om de nodige nieuwbouw uit de grond te laten rijzen. Er zal nog wel wat water naar het Aralmeer stromen voor het zover is.
In het kader van de voorbereiding op onze reis naar Kazakhstan ook op jouw weblog beland. Erg interessant om te lezen.
In het kader van flessenwater een vraagje. Heb je wel eens overwogen om een filterinstallatie aan te schaffen? Ik weet niet wat flessenwater kost, maar het zou je in dit opzicht onafhankelijk maken.
Ik gebruik tijdens mijn reizen altijd een filterinstallatie en voeg daarna, om 100% zeker te zijn, nog eens een neutralisator op basis van zilver toe. Heeft tot nu toe perfect gewerkt.
Overigens een dergelijk filter werkt niet met stoffen die volledig in oplossing zijn zoals zouten of suikers. Zout water blijft bv zout smaken.
Groet, Ron
Reactie door Ron Reijnders — 11 Jun 2006 @ 20:10
Zelf woon ik bij een natuurgebied met veel ondergrondse bronnen. De waterleiding van het dorp is op zo’n bron aangesloten en wij hebben daardoor fris en helder water. Ik drink altijd uit de kraan zonder filters of wat dan ook. Wanneer ik in het natuurgebied ben drink ik meestal uit beekjes. Er is altijd een kans dat je wat oploopt maar die kans is vrij klein hier. Ze hebben het water uit de Jabagly rivier—één van de twee grote rivieren hier—eens laten onderzoeken in een laboratorium omdat ze dat als water voor de kippenslachterij in ons dorp wilden gebruiken. In het laboratorium dachten ze dat het water eerst door een filterinstallatie was gegaan, zo zuiver is het oppervlaktewater hier.
Uiteraard geldt dit alleen voor Jabagly, omdat we zo dicht op het natuurgebied zitten en de rivieren smeltwater bevatten dat ook ‘s zomers zo koud is dat microben nauwelijks mogelijkheid zien zich te vermenigvuldigen. Ga je naar dorpen 10 kilometer verderop dan zijn filters wel aan te raden. Centrale waterleiding is daar niet meer en bij veel van die dorpen komt het water nog uit zelf gegraven putten voor, of achter het huis.
Jullie gaan als ik het goed heb begrepen van het forum een rondreis maken. Dan zijn filters zeker aan te raden. Langs grote stukken is het water maar zo-zo. En flessenwater zonder bubbels kun je in landen van de voormalige Sovjet-Unie praktisch niet kopen. Eigenlijk al het flessenwater in de winkels is met bubbels en een fikse hoeveelheid mineralen. Elk watertje heeft zijn eigen smaak en je moet er van leren houden.
Reactie door lammert — 12 Jun 2006 @ 0:06
Oké,
Filters gaan zonder meer mee op reis. Vaste prik.
De vraag werd eigenlijk opgeworpen doordat je in je log vermeldt dat je flessenwater koopt voor bezoekers. Daaruit concludeerde ik misschien wat voorbarig dat het normale kraanwater niet te gebruiken is voor iemand die er niet aan gewend is.
Reactie door Ron Reijnders — 12 Jun 2006 @ 23:23
Veel toeristen hebben een panische angst voor leidingwater. In de meeste landen en lokaties is die angst ook terecht, maar bij ons valt dat wel mee door onze unieke lokatie en bron van het kraanwater. Toch geven we meestal flessenwater voor bij het eten en als ze op stap gaan het natuurgebied in. Het kost bijna niets (je koopt ongeveer 6 liter flessenwater voor een euro) en je voorkomt discussies.
Reactie door lammert — 12 Jun 2006 @ 23:29