De afgelopen week is druk geweest. Al twee keer naar Shymkent en de nodige achterstallige reparaties in huis uitgevoerd. Bovendien is een begin gemaakt met het bouwrijp maken van ons bouwterrein in het centrum van het dorp en al met al is er geen tijd geweest om de weblog bij te werken. Het warmwater circuit in huis werkt weer naar behoren en de toeristen zijn een paar dagen op stap naar Chokpak en een kampeernacht in de Karataubergen. De graafmachine is vandaag bezet, dus een mooie dag om alle foto’s die Elmira de afgelopen maanden in Kazachstan gemaakt heeft te sorteren en de mooiste op de weblog te plaatsen. In de voorgaande maanden van de weblog zijn een aantal foto’s bijgeplaatst, dus blader gerust even een stukje terug.
De bulldozer van mijn schoonvader is net als andere voorwereldse dinosaurussen een geduchte liefhebber van water. Er verdwijnen vele emmers water in het koelwatercircuit voordat het niveau in de radiator op peil is.
De lange stilstand van de bulldozer heeft zo zijn sporen nagelaten. Eén van de dieselleidingen is vorige herfst door iemand gestolen die kennelijk een leiding van zijn eigen tractor wilde vervangen en de nieuwe leiding die mijn schoonvader nu heeft geplaatst sluit duidelijk niet goed af. Het resultaat is een fotogenieke fontein, maar het kost wel extra brandstof natuurlijk.
Muziek vindt Nathalie leuk, zowel muziek luisteren als zelf geluid maken. Hier trommelt ze op een jerrycan dat het een lieve lust is.
De bulldozer van mijn schoonvader is na 6 maanden zo goed als gerepareerd. Nu kan de motor gestart worden. Dat gaat nog niet zo gemakkelijk. De grote viercylinder diesel wordt gestart met een kleine tweecylinder hulpmotor die op benzine loopt. Die tweecylinder moet met de hand aangeslingerd worden wat Sagit hier doet.
Het leidingwater in het dorp Zhabagly komt rechtstreeks uit een ondergrondse bron van het Aksu-Zhabagly natuurreservaat. Daardoor kun je het—ook als gevoelige Westerling—zonder problemen direct drinken. Er is echter één nadeel. Doordat het water uit een ondergrondse bron komt is het rijk aan opgeloste mineralen. Zo rijk, dat minimaal één keer per jaar onze boiler grondig ontkalkt moet worden. Het is al zo ongeveer een jaar geleden dat dat voor het laatst gebeurd is en vandaag moest het apparaat er aan geloven. Het moment kwam trouwens goed uit. De thermostaat had het een paar dagen geleden begeven waardoor het niet meer mogelijk was de watertemperatuur goed in te stellen. Bovendien was de terugslagklep naar het waterleidingnet al een tijdje niet helemaal dicht meer waardoor bij het wegvallen van de leidingdruk het warme water terugliep het centrale leidingnet in. Een goed moment dus om al deze zaken tegelijk aan te pakken.
Vorig jaar hebben we de boiler in zijn geheel van de wand gehaald voor de ontkalking, maar deze keer hebben we de boiler aan de muur laten hangen. Praktisch alle kalk zet zich namelijk af op het verwarmingselement en dit element is gemakkelijk via een deksel onderin de boiler te verwijderen. Op bovenstaande foto is het verwarmingselement verwijderd, maar het in de afgelopen maanden van het verwarmingselement losgesprongen kalk ligt nog in de ketel. Het werd duidelijk tijd voor een onkalkingsbeurt.
De tweede foto toont het verwarmingselement zoals we het aantroffen. Voorzien van een dikke laag kalk die er op vele plaatsen door de hitte en het koken weer afgesprongen was. Op de bodemplaat ligt een hoopje kalk en ook in de emmer ligt nog wat. Totaal hebben we meer dan een halve kilo kalk uit de boiler verwijderd.
Het leem en puin dat bij het uitgraven van de oude fundering wordt verwijderd vindt een goede herbestemming bij de overburen. Hun huis ligt behoorlijk lager dan de weg, en hiermee kan een glooiende oprit gemaakt worden tot aan hun huis.
Van het lemen huis dat op ons bouwterrein stond is weinig meer over. De houten vloer die nog in goede staat was is verwijderd en de ramen en deuren zijn grotendeels hergebruikt in de stallen van de boerderij in de bergen. Wat overblijft is het betonnen fundament en het daartussen gestorte leem waarop de vloer is gelegd. Het leem en puin wordt hier op onze vrachtwagen geladen. Op de achtergrond het hoofdkwartier van het Aksu-Zhabagly natuurreservaat.
