Aankomst in Almaty
Het vliegtuig van KLM komt vroeg in de ochtend aan op Almaty. Omdat het recentelijk de langste dag is geweest is de zon al op wanneer de wielen van het vliegtuig de landingsbaan raken. We zijn achter op het schema door de vertraging die we in Amsterdam hadden, waardoor de slurf waar we normaal uit kunnen stappen nu bezet is door een ander vliegtuig. Het immense aantal van vier slurfen blijkt nu al te klein te zijn voor deze splinternieuwe luchthaven. Via een trap dalen we daarom af waarna een luchthavenbus ons naar de aankomsthal brengt.
In de aankomsthal blijkt maar de helft van de hokjes van de paspoortcontrole bemand te zijn. Bovendien zijn er problemen met de verbinding met de centrale computer waardoor het aanmelden van elke nieuwe bezoeker een eeuwigheid lijkt te duren. Elmira weet met Nathalie op de arm een voorkeurspositie in de rij te bemachtigen en zij is vrij snel bij de bagagebanden. Samen met beppe sta ik echter bijna een half uur in de rij, voor we het zo gewenste stempeltje in ons paspoort hebben.
Als we eindelijk bij de bagagebanden komen komt een lichtelijk gespannen luchthaven beambte op ons af. Of we zo snel mogelijk onze bagage uit de KLM berg willen zoeken, want men kan de stroom bagage niet meer aan. Gelukkig heeft Elmira dat graafwerk al gedaan en zij staat al aan de publieke kant van de schuifdeur met onze bagage samen met Ruslan te wachten.
Met de bagage op het karretje rijden we tot aan de rand van het luchthaventerrein. Daar laden we de koffers af waarna Ruslan het karretje terugbrengt naar de vertrekhal. In de tussentijd heeft beppe mooi de tijd om een sigaret op te steken; nodig na zo’n lange rookvrije vlucht. Het luchthavengebouw ziet er toch heel anders uit dan drie jaar geleden.
In Almaty slapen we meestal bij Babba Walla, een baboeshka die daar woont samen met haar 91 jarige blinde moeder en nog een oudere vrouw die niet meer in staat is om voor zichzelf te zorgen. Babba Walla woont in het appartementenblok recht tegenover de luchthaven, waardoor we in enkele minuten lopen op de plek van bestemming zijn. Alleen de trap is even een probleem. Alle bagage moet omhoog, waardoor we enkele keren moeten lopen voor alles in ons tijdelijk onderkomen gestald is.
