Nathalie is gek op snoepen. Hier smult ze van een chocolade snoepje.
Wie dacht dat op het platteland van Kazachstan islam en oude cultuur de boventoon voerden heeft het mis. Weliswaar wat langzamer dan in de grote steden dringt ook hier het moderne leven onstuitbaar door. Piercings en blote navels zijn geen probleem hier. Op de foto praat Elmira’s broertje Ruslan met twee leeftijdsgenoten uit het dorp. Er gaan hardnekkige geruchten dat er tussen Ruslan en de dame rechts meer is dan pure vriendschap. Ze lacht in ieder geval wel erg vriendelijk naar hem…
Huizen in Kazachstan zijn nog als de huizen vroeger in Nederland, met veel gaten en spleten waar vogels zich in kunnen verbergen. Een duif dacht een mooie plek te hebben gevonden boven het plafond van de WC vlak naast de elektriciteitsmeter. Helaas lopen we hier vaak langs, dus is het niet het rustigste plekje om de eitjes uit te broeden.
Af en toe maak je een foto, en pas thuis zie je dat je een heel bijzonder kiekje gemaakt hebt. Deze foto heb ik gemaakt van beppe bij de spoorweg overgang van Abaïl bij Zhabagly. De foto was eigenlijk om te tonen hoe lang de goederentreinen in Kazachstan zijn.
Maar kijk eens goed op de foto naar de wagon die links juist het beeld uitrijdt. Er ligt iemand achter de container verscholen. Ik heb het detail in de foto uitvergroot in de rode cirkel geplaatst. De lifter lijkt heerlijk te ontspannen op zijn rode matje dat hij achter de container heeft uitgerold. Een typisch geval van zwartrijden.
Al is Nathalie nog zo klein, krassen met de balpen in beppe’s sudokuboekje vindt ze heerlijk.
Het zwembadje dat Nathalie vorig jaar van Sinterklaas heeft gekregen komt met het warme weer hier goed van pas.
In Nederland maken boeren gebruik van geavanceerde technologie om het gras te maaien en verzamelen. In Kazachstan gaat dat er wat eenvoudiger aan toe. Hier wordt met een T25 tractor met een maaibalk aan de zijkant het gras gemaaid, terwijl een helper achter op de tractor zit. Daar beweegt hij een grote hark op en neer waarmee het gemaaide gras direct in rijen wordt geharkt. Eenvoudig, maar wel heel praktisch.
Op de boerderij lopen de grote varkens binnen een omheining van schrikdraad. De kleine biggetjes kunnen echter vrij op stap. Ze gaan echter nooit ver van hun moeder. Hier komt een groep biggetjes op inspectie om te kijken welke vreemdeling nu weer op de boerderij aangekomen is.
