De graafmachine is vandaag weer beschikbaar. Het is daarom maar goed dat we een groot bouwterrein hebben. De bulldozer kan op één deel van het terrein bezig met het ruimen van de laatste bomen en het egaliseren, terwijl de graafmachine in de andere hoek de laatste resten van het oude huis kan opruimen. Ruslan is vandaag verhinderd om op de ZIL vrachtwagen te rijden dus hebben we een buurman gevraagd die vroeger vrachtwagenchauffeur was, maar tegenwoordig werkloos is. Een mooie gelegenheid voor hem om een paar centen te verdienen, want in Kazachstan kennen ze niet zoiets als WW of bijstandsuitkeringen.
Op een gegeven moment zijn er meer dan tien mensen op het terrein aan het werk. Niet dat we die allemaal hoeven te betalen trouwens. Een jongeman met een kettingzaag zaagt de grote bomen die gisteren zijn omgeduwd in hapklare moten. Hij krijgt een deel van het hout als betaling. De kleinere takken en stronken worden door een paar arme families meegenomen. Zij laten dat deze zomer in de zon drogen, zodat ze de komende winter hout hebben om hun potje op te koken. Op deze manier zijn wij van de meeste spullen af terwijl andere dorpsbewoners er heel blij mee zijn.
Tussen de bedrijven door rijden wij met een aantal jerrycans heen en weer naar het tankstation. Dergelijk groot materieel werkt niet zonder brandstof en met name onze vrachtwagen lust door een niet optimale afstelling op het ogenblik een hoop zoals ik gisteren al vertelde.
Aan het eind van de dag is praktisch alle rommel opgeruimd en het terrein geëgaliseerd. Nog één boom en een paar boomstronken vragen om een speciale behandeling. Daarna kunnen we het kadaster laten komen om de exacte terreingrenzen te laten markeren en kan de bouw van de omheining beginnen.
Een half uur geleden is de schemering overgegaan in de nacht. De werkdag zit erop, hoewel het bouwrijp maken van het terrein nog niet helemaal is afgerond. De meeste bomen op de scheiding met de buren aan de westkant zijn geruimd. Twee grote stronken waaronder de stronk die een paar dagen geleden door Aristan met de graafmachine is uitgegraven staan nog fier overeind. Ondanks de door de regen losse grond lukt het niet om deze twee zware jongens met de bulldozer uit de grond te trekken. De enige oplossing is waarschijnlijk om zoveel mogelijk grond met de hand weg te graven en de stronk dan met een hydraulische krik omhoog te duwen. Gelukkig hebben we daarvoor ook het nodige zware materieel voorhanden.
Tussen de bedrijven door heb ik de benzinetank van onze ZIL vrachtwagen gerepareerd. Het kleine scheurtje aan de onderkant heb ik hard gesoldeerd. Zelfs voor Kazachse begrippen is het een professionele reparatie geworden. Morgen de tank terugplaatsen en direct een schoon benzinefilter monteren. Dan kan dat deel van de vrachtwagen er weer een tijdje tegenaan. Er staan nog wel een paar andere zaken op het programma die aandacht behoeven zoals het opspannen van de V-snaar van de compressor en het afregelen van de carburator, want het beestje begint weer erg veel benzine te slurpen.
Ach, en dan nog één foto voor het afleren. Hoge bomen zwiepen zo mooi wanneer ze met de bulldozer worden omgeduwd…
Omdat ze op de plek staan waar ons toekomstige huis staat moest een groepje van vier jonge kersenbomen het veld ruimen. Door de bulldozer zijn ze met een paar simpele duwen met wortel en al uit de grond getrokken. De bijna honderd jaar oude appelboom die op de achtergrond vol in bloei staat blijft uiteraard wel staan.
Het voorjaar is in Kazachstan het enige seizoen dat er op redelijker wijze grondwerkzaamheden uitgevoerd kunnen worden. De bodem is nog vochtig door de regens waardoor het relatief gemakkelijk is om te graven. In de loop van de zomer droogt de bodem uit en wordt zo hard als steen. Om die reden worden nu zoveel mogelijk bomen die in de weg staan voor de bouw van ons huis verwijderd. De bulldozer is daarbij een goede hulp, omdat direct de stronk uit de bodem gehaald wordt. Hier wordt een boom omgeduwd die precies op de plek van onze toekomstige omheining staat.
Elmira’s zuster Gulnara heeft in Rusland drie jaar geleerd voor kapster. Tegenwoordig heeft ze in haar huis haar eigen bescheiden kappershoekje waar ze onder andere gebruik maakt van een Nederlandse droogkap die mijn moeder cadeau heeft gedaan. Bovendien knipt ze op verzoek van de schooldirectie periodiek de bolletjes van de schoolgaande kinderen. De UNDP United Nations Development Program sponsort projecten waarmee de leefbaarheid op het platteland in Kazachstan wordt bevorderd en recentelijk heeft Gulnara een verzoek gedaan voor een sponsorbedrag om de kapsalon een wat professioneler aanzien te geven. In Zhabagly en omstreken is zij de enige kapster en veel mensen gaan nu nog met de bus of taxi naar Wanovka om daar hun kapsel te laten bijwerken. Wanneer in het dorp een eigen full-time kapsalon is wordt daarmee de leefbaarheid van Zhabagly bevorderd en wordt de trek van inwoners naar de grote stad mogelijk afgeremd.
Vandaag kwam een brief van de UNDP dat haar verzoek is ingewilligd en dat ze geld krijgt om een kapsalon in te richten. Er moet nog wat papierwerk verricht worden voor het bedrag daadwerkelijk wordt uitgekeerd, maar binnenkort hebben we in het dorp een heuse kapsalon.
Vandaag gaan we weer bezig met het bouwrijp maken van ons bouwterrein. Mijn schoonvader is al om zes uur in de ochtend opgestaan om de bulldozer gereed te maken en naar het perceel te rijden. De vrachtwagen ondergaat nog een kleine reparatie, er is namelijk een scheurtje in de benzinetank ontdekt. Hoewel de benzine er nog niet met grote hoeveelheden uitloopt heb ik de tank gisteren geleegd en onder de vrachtwagen vandaan gehaald zodat we hem vandaag kunnen repareren. Het zal waarschijnlijk lassen of solderen worden, maar eerst is het zaak om de bak volledig benzinedamp vrij te krijgen. Benzine in gasvorm in de juiste hoeveelheid gemengd met lucht is een ideaal explosief waarbij dynamiet verbleekt. Ooit heb ik eens gelezen in een boek over veiligheid aan boord van schepen dat de damp van 300 gram benzine in goede menging met lucht een explosiekracht heeft die gelijk staat aan 10 kilo dynamiet. Het is niet voor niets dat op schepen praktisch altijd dieselmotoren worden toegepast en bijna nooit benzinemotoren. Ik heb niet echt de behoefte om de explosiekracht van benzine uit te proberen, vandaar dat ik de benzinetank grondig heb doorgelucht.
Het uitblazen van een benzinetank is nog niet zo eenvoudig, want benzinetanks zijn er voor gemaakt om zo vloeistof- en gasdicht als mogelijk te zijn. De oude stofzuiger uit de Sovjettijd biedt echter uitkomst. Dit is een stofzuiger waarbij—net als bij oude Europeese modellen—de slang zowel aan de zuig- als aan de blaaszijde kan worden gemonteerd. Door de slang aan de blaaszijde te monteren en vijftien minuten lucht in de tank te blazen verdwijnen alle restanten van benzinedampen. Overigens is dit een truc die ik niet zelf heb bedacht. De onderzeeër Triëste waarmee in de diepste troggen van de oceanen is gedoken maakte gebruik van benzine als drijfmiddel in de grote tank waar de capsule met bemanning onder hing. Benzine is lichter dan water en moeilijk samendrukbaar, waardoor het een goed drijfmedium is. Na elke duik werd de tank geleegd en vervolgens met perslucht benzinedamp-vrij geblazen.
Voor wie de truc met de stofzuiger ook eens wil proberen: doe het nooit met de slang aan de zuigzijde van de stofzuiger! De benzinedampen worden dan langs de vonkende elektromotor van de stofzuiger gezogen met een zekere explosie tot gevolg. Zeg niet dat ik niet gewaarschuwd heb.
De afgelopen week is druk geweest. Al twee keer naar Shymkent en de nodige achterstallige reparaties in huis uitgevoerd. Bovendien is een begin gemaakt met het bouwrijp maken van ons bouwterrein in het centrum van het dorp en al met al is er geen tijd geweest om de weblog bij te werken. Het warmwater circuit in huis werkt weer naar behoren en de toeristen zijn een paar dagen op stap naar Chokpak en een kampeernacht in de Karataubergen. De graafmachine is vandaag bezet, dus een mooie dag om alle foto’s die Elmira de afgelopen maanden in Kazachstan gemaakt heeft te sorteren en de mooiste op de weblog te plaatsen. In de voorgaande maanden van de weblog zijn een aantal foto’s bijgeplaatst, dus blader gerust even een stukje terug.
De bulldozer van mijn schoonvader is net als andere voorwereldse dinosaurussen een geduchte liefhebber van water. Er verdwijnen vele emmers water in het koelwatercircuit voordat het niveau in de radiator op peil is.
