Ondanks dat de dierentuin in Shymkent in Kazachstan een heel groot oppervlak bestrijkt valt het aantal dieren nogal mee. Je moet soms een groot stuk lopen, zoals ook naar het terrarium dat helemaal achterop het terrein ligt. Elmira is in de schaduw van een boom met Isabel achtergebleven, vandaar dat zij tweeën missen op deze groepsfoto. Maar Ruslan, Zhenja, Gulnara, Machabat, Bigsultan en Nathalie staan er wel op.
Nathalie is duidelijk geinteresseerd in wat er in de dierentuin allemaal te zien is. Kijk daar eens! zegt ze tegen haar nichtje Machabat.
De dierentuin van Shymkent in Kazachstan is vooral nog een dierententoonstelling, en minder een centrum van natuurbeheer en educatie. Dat is ook te zien aan de getraliede en kleine hokken waarin de grote roofdieren worden gehouden. Het is nog lang niet te vergelijken met een dierentuin zoals het Noorderdierenpark in Emmen.
En dit is hem dan, de ursus arctos isabellinus, het bruine berenras dat in Kazachstan voorkomt en waarnaar we Isabel vernoemd hebben.
Het maakt niet uit of er gaas voor zit en of dezelfde dieren ook bij ons rond het huis rondstappen, wanneer je twee geworden bent is alles interessant.
Nathalie en Bigsultan zijn maar wat blij met de rolfluit die ze van ons bij de dierentuin gekregen hebben.
Net als in Nederland heeft ook de dierentuin in Shymkent in Kazachstan zijn restaurant waar bezoekers wat kunnen eten. Alleen staan hier niet de gebruikelijke patatjes met mayonaise en een kroket op het menu maar shaslyk. Alleen is deze niet gemaakt van schaap maar van geit, waardoor het vlees nogal aan het gehemelte blijft plakken.
Nathalie is vandaag jarig, dus is het feest. We gaan vandaag naar de dierentuin in Shymkent en bijna de hele familie gaat me. Elmira heeft aan de kassa betaald dus we mogen nu naar binnen.