Zout voor het vee
Periodiek komt in Zhabagly een vrachtwagen langs met zout voor het vee. Het zout bestaat niet uit nette likblokken zoals die vaak in Nederland gebruikt worden, maar is los gestort in de laadbak van de vrachtwagen. Wie zout wil kopen levert zijn eigen zakken waarin het vervolgens wordt afgewogen. Lang niet alle mensen in Zhabagly geven hun vee trouwens zout. Velen vinden dit een veel te dure uitgave. Het zout kost hier zo’n 8 Tenge per kilo, wat neerkomt op vijftig euro per ton. Voor de boerderij in de bergen wordt 1000 kilo in zakken geschept die vervolgens met de tractor naar boven getransporteerd zullen worden.
Het afwegen van de zakken gebeurt op een bascule waarop per keer maximaal 100 kilo kan worden gewogen. Ruslan schuift hier met de gewichtjes om het gewicht van een zoutzak te bepalen. Dat de zoutscheppers dit werk vaker hebben gedaan blijkt aan het eind van de weegactie. De zonder weging volgeschepte zakken blijken samen 1025 kilo te bevatten. Slechts 2,5% naast het gevraagde gewicht.
