Tralies voor de ramen
In Kazachstan is er—net als in Nederland trouwens—bij een aantal mensen niet altijd het onderscheid even duidelijk tussen mijn en dijn. Nu we wat structureler met de verbouwing van onze bouwval bezig zijn is het daarom van belang om te zorgen dat wat we op enig moment daar opbouwen of ‘s nachts aan materialen of gereedschappen achterlaten om de volgende dag weer te gebruiken niet onverhoopt in de handen van anderen belandt. Omdat we toch beschikken over grote hoeveelheden ijzer voor onze omheining en als betonijzer in de funderingen hebben we daarom op de begane grond van onze bouwval voor alle ramen een degelijk traliewerk geplaatst. Ook de deuropening is voorzien van een met een hangslot afsluitbare traliedeur. De ramen op de eerste verdieping zijn grotendeels dichtgetimmerd en het enige raam waar men daar door naar binnen zou kunnen zit zo hoog dat dat zonder acrobatische klimkunsten of een lange ladder niet zal lukken.
De traliewerken zijn zo gemaakt dat ze eventueel later hergebruikt kunnen worden, bijvoorbeeld om een stuk voor ons vee af te schutten op de boerderij of om in een schuur op ons erf te plaatsen. Het ziet er van buiten zo indrukwekkend en degelijk uit dat de hele buurt al praat over de gevangenis.
