De dierentuin van Shymkent in Kazachstan is vooral nog een dierententoonstelling, en minder een centrum van natuurbeheer en educatie. Dat is ook te zien aan de getraliede en kleine hokken waarin de grote roofdieren worden gehouden. Het is nog lang niet te vergelijken met een dierentuin zoals het Noorderdierenpark in Emmen.
En dit is hem dan, de ursus arctos isabellinus, het bruine berenras dat in Kazachstan voorkomt en waarnaar we Isabel vernoemd hebben.
Het maakt niet uit of er gaas voor zit en of dezelfde dieren ook bij ons rond het huis rondstappen, wanneer je twee geworden bent is alles interessant.
Net als in Nederland heeft ook de dierentuin in Shymkent in Kazachstan zijn restaurant waar bezoekers wat kunnen eten. Alleen staan hier niet de gebruikelijke patatjes met mayonaise en een kroket op het menu maar shaslyk. Alleen is deze niet gemaakt van schaap maar van geit, waardoor het vlees nogal aan het gehemelte blijft plakken.
Nathalie is vandaag jarig, dus is het feest. We gaan vandaag naar de dierentuin in Shymkent en bijna de hele familie gaat me. Elmira heeft aan de kassa betaald dus we mogen nu naar binnen.
Om de kwaliteit van ons betonzand te controleren heb ik uit Nederland al eens een set zandzeven meegenomen. Een paar handjesvol zand door de zeven geeft een goed beeld van de samenstelling van verschillende soorten zand. Vandaag hebben we in Tjulkebas bij een bedrijf dat gebroken grind en zand levert voor de asfalt en betonindustrie een emmertje zand en grind meegenomen om te testen. Het resultaat is op de foto te zien.
Praktisch alle korrelmaat groepen komen in ongeveer gelijke hoeveelheid voor wat een goed betonzand oplevert. Het enige mogelijke probleem met dit zand is de paar volumeprocenten van korrels met een diameter kleiner dan 62 micrometer in het kleine hoopje onderaan. Dit duidt op een klein restant leem en/of klei maar vergeleken met andere zandsamples die we hebben getest in de omgeving is dit zand voor ons beton geschikt.
Niet lang nadat de tulpen uitgebloeid zijn kleuren de klaprozen de velden in Kazachstan rood. Met name in Dzjambul Oblast ten oosten van Zhabagly komen grote velden voor met deze bloem. Deze foto is gemaakt langs de doorgaande weg van Shymkent naar Taraz.
Kalverliefde ken ik wel, maar ezelsliefde was iets nieuws voor mij—tot vandaag. Terwijl Elmira naar de bank in Wanovka ging zat ik rustig in de auto samen met Isabel te wachten op haar terugkomst. Plotseling hoorde ik naast de auto een luid gehonk van een ezel. De mannelijke ezel die een ezelskar van een oude man voort trok had op het erf van een huis vlakbij een aantrekkelijke jonge soortgenoot van het andere geslacht ontdekt. De jongedame zat aan een paal vastgebonden en kon daarom niet naar hem toekomen. Zonder zich te bedenken was hij daarom zelf door de berm op haar afgespurt met de ezelskar en verbouwereerde berijder in zijn kielzog. De berijder had vervolgens de grootst mogelijke moeite zijn verliefde trekdier weer op de weg te krijgen.
Ik weet het nu zeker, ook ezels kennen liefde op het eerste gezicht.