Het is winter en de dames hebben volop pret.
Wat is erger dan geen onderhoud aan een auto? Dat is onderhoud bij een Kazachstaanse garage. Daar hebben ze een tijdje geleden een pakking van de versnellingsbak vernieuwd. Dat is goed gegaan, maar ze hebben vergeten daarna weer olie in de versnellingsbak te gieten. Nu heeft een Russische versnellingsbak het voordeel boven een Europeese dat de onderdelen vrij lang zonder olie kunnen en eerst met lawaai aangeven dat er was mis is, in plaats van dat er iets breekt en je langs de kant van de weg staat.
Dit was echter wel de druppel en vanaf nu komt onze Lada nooit meer in een lokale garage. Tot het moment dat de smeerkelder klaar is heb ik deze oprijbrug van waaraf ik de meeste onderhoudswerkzaamheden kan doen. Het lassen koste een paar dagen maar dat is het werk meer dan waard. De middensegmenten tussen de voor en achterwielen kunnen worden uitgenomen waardoor er vrij toegang is tot de onderkant van de auto.
Ik heb eerst maar eens de olie in de versnellingsbak weer aangevuld. Komende winter staat de auto in de garage. Als het volgend voorjaar weer mooi weer wordt kan ik aan de revisiebeurt van de versnellingsbak beginnen.
Het duurt niet lang meer of de kinderen zullen elk op hun eigen kamer slapen. Eén van de voorwaarden daarvoor is dat ze elk hun eigen bed hebben dat weer een paar jaar mee kan. Op de bedden die hier in Kazachstan te koop zijn zijn we onderhand wel uitgekeken. Ze zijn in het algemeen veel te kort, 180 of 190 centimeter en na maximaal een half jaar is er wel iets dat verbuigt, doorzakt of breekt. Ik heb al heel wat reparaties aan bedden hier uitgevoerd en ken de zwakke punten. Vandaar dat ik voor de kinderen zelf een bed ontworpen en gebouwd heb. Niet lang geleden bestond dit bed nog uit een hoopje kokerprofielen, een rol staaldraad en een handvol bouten.
Samen met Nathalie en Isabel heb ik op internet rondgesurft naar interessante bedden. De keuze is uiteindelijk op een hoogslaper uitgekomen. De hoogslaper zoals ik die gebouwd heb is universeel te verbouwen tot een halfhoog slaper waarboven een bedtent kan, een hoogslaper met daaronder een bureau, of een stapelbed met op twee niveaus een matras. Voorlopig is het bed uitgevoerd als stapelbed vanwege de beperkte ruimte. Maar alle onderdelen zijn al aanwezig om dit ene stapelbed straks te splitsen in twee volwaardige hoogslapers.
Nathalie en Isabel zijn maar wat blij met dit nieuwe meubelstuk. Gelukkig is er geen ruzie ontstaan over wie er boven mag slapen. Isabel slaapt het liefst beneden zodat ze indien nodig nog snel bij mamma in bed kan kruipen, terwijl de wat oudere Nathalie de privacy van de bovenverdieping prefereert.
Af en toe vinden we het leuk om overheidsinstanties te prikkelen. Eén van de punten van zorg op de school waar Nathalie en Isabel zitten is de verlichting die met name in de wintertijd van erbarmelijke kwaliteit is. De school bewegen om daar wat aan te doen is zinloze verspilling van energie, vandaar dat we op deze vrije dag zelf het heft in handen nemen. Op dit moment bestaat de enige verlichting in de klas van Nathalie uit een spaarlamp aan de muur boven het schoolbord, en ook in de Kazachse klassen is het niet veel beter.
Afgelopen week hebben we de benodigde velichtingsarmaturen, kabels en andere aansluitbenodigdheden in Shymkent bij de groothandel gekocht en vandaag gaan we die installeren. De hoeveelheid spullen op de gang ziet er in ieder geval al indrukwekkend uit.
Boven de tafels komen twee lange TL balken met elk twee 58 Watt buizen. De aansluiting gebeurt iets anders dan gebruikelijk in Kazachstan. In plaats van wat aluminium draad tegen de muur aan te spijkeren komt er een installatiebuis waar een kabel met koper aders doorheen gaat. De oude bedrading laten we zitten, vanaf de installatiedoos aan de muur bij de deur wordt alles nieuw.
Boven het bord komt een TL balk overdwars. Daarmee kunnen de leerlingen aanzienlijk comfortabeler lezen wat er op het bord geschreven wordt. In de deuropening kijkt de lerares van Nathalie goedkeurend toe hoe de montage plaatsvindt.
En zo ziet het er na de montage uit. 270 Watt helder licht boven de leerplekken. Dat is een hele verbetering vergeleken met dat 13 Watt spaarlampje dat boven het bord hing. De actie hebben we een tijdje geleden al aangekondigd en het gonst nu al in omliggende dorpen dat ze daar van de overheid geld willen vragen voor renovatie van de verlichting op de scholen daar. Dan heeft onze investering van 100 euro en een middag werk niet alleen wat opgeleverd voor onze eigen kinderen, maar ook voor de andere schoolgaande kinderen in de omgeving.
Vlak bij ons dorp is het Chokpak ringstation waar vogels tijdens de vogeltrek worden gevangen en geringd. Samen met collega ouder Yevgeni hebben we voor Nathalie’s klas vandaag een excursie naar het ringstation georganiseerd. Ze krijgen daar uitleg over hoe de vogels gevangen, geringd en gedocumenteerd worden. Hier zit de klas bij één van de mistnetten waarin zojuist een vogel is gevangen.
Een groot deel van het gietijzeren waterleidingnet in het dorp wordt vernieuwd. Door corrosie en puntdruk van stenen is het oude net op vele plekken lek. Totaal 3,8 kilometer buis wordt vervangen door een nieuwe kunststof buis. Elmira haar vader is lokale projectleider van deze vervangingsactie en het terrein voor ons erg ligt dan ook vol met buizen en putringen.
Elmira is met de kinderen en haar moeder Natasha naar Rostov op familiebezoek. Rostov is een stad in Rusland aan de Zwarte Zee waar ze drie jaar gestudeerd heeft. Ook haar moeder heeft hier haar kinderjaren doorgebracht. Toen ze klein was heeft ze in de straat waar ze toen woonde een boompje geplant dat inmiddels uitgegroeid is tot een volwaardige boom. Samen met haar kleinkinderen Nathalie en Isabel is ze net in staat deze boom nu te omarmen.
Een paar familieleden uit Rostov in Rusland zijn op tegenbezoek in Kazachstan. Vandaar dat we de nodige toeristische uitjes maken, vandaag naar het mausoleum van Aisha Bibi.
