Lammert's Weblog

We wonen in één van de warmste delen van Kazachstan. Dat betekent, dat ‘s winters de temperatuur zowel ver onder, als boven nul kan uitkomen. een week geleden lag er nog zeker een halve meter sneeuw. De temperatuur is echter omhoog gegaan en ons hele betonpad is al weer vrij. Gelukkig hebben we niet zulke extreme weersomstandigheden als in de hoofdstad Astana waar de temperatuur vele maanden beneden 0 blijft en vaak zelfs beneden de -30 zakt.

Elmira’s oma is ziek, ernstig ziek. Haar oma van vaders kant komt oorspronkelijk uit Tartarstan in zuidelijk Rusland. na haar huwelijk is ze naar Kazachstan gekomen en daar verder altijd gebleven. 81 is ze nu en al jaren woont ze volgens Kazachse traditie in bij haar jongste zoon Sagintei. Enkele weken geleden begon het slechter te worden met BBC zoals ze door haar familie meestal wordt genoemd. De koude winter kreeg vat op haar waardoor ze waarschijnlijk een griep of longontsteking heeft opgelopen.

Op dit moment wordt ze verzorgd in het huis van haar oudste zoon Seinbeek—ook in Zhabagly—maar ondanks de verzorging en de medicijnen wil het maar niet opknappen. De huisarts was vanochtend ook niet erg hoopvol toen ze haar onderzocht. Het is nu een kwestie van afwachten of het oude lichaam deze terugval nog de baas wordt.

Nee, het is niet helemaal zoals je denkt. Ik ben geen slachtoffer van de vogelgriep, maar ik heb er wel last van. Zoals ik al eerder op mijn weblog heb aangegeven is het een soort Wild West wat betreft de vliegtarieven tussen Amsterdam en Almaty. Zo rekent KLM voor een retourtje vanuit Almaty ongeveer 350 euro minder, dan wanneer een retourtje vanuit Amsterdam wordt geboekt.

Daarom had ik het plan opgevat om de eerstvolgende keer een enkele reis ticket te kopen en vervolgens retourtjes bij het KLM kantoor in Almaty aan te schaffen. Dat scheelt behoorlijk op hetzelfde vliegtuig.

Enkele reis tickets zijn niet gemakkelijk te verkrijgen—KLM rekent er bijvoorbeeld een belachelijk bedrag van 3000 euro voor—en daarom was ik van plan via Istanbul te vliegen met Turkish Airlines. Afgezien van een Russische maatschappij die via Sint Petersburg vliegt waren zij de goedkoopste.

Helaas gaat dit plannetje waarschijnlijk niet door. 27 januari jl. heeft de Kazachstaanse overheid maatregelen aangekondigd om de verspreiding van het vogelgriepvirus vanuit Turkije naar Kazachstan te beteugelen. Het volgende bericht stond (in het Russisch) op de website van het ministerie van landbouw.

“the instruction is given to heads of departments of the state sanitary-and-epidemiologic supervision, transport and the customs control of areas, cities Almaty and Astana and in customs check points through border to strengthen carrying out of the sanitary-quarantine and customs control over persons and the goods arriving from Turkey, China and other countries of Southeast Asia” . In particular, “on border interrogation, medical survey and if necessary thermometry of all persons arriving from abroad”

Dit betekent dat alle goederen en personen komende van risicolanden, inclusief Turkije, zullen worden onderzocht, cq. zullen worden ondervraagd en mogelijk medisch onderzocht. Je zult maar een licht verkoudheidje hebben opgelopen in Nederland. Kun je mooi een paar weken in quarantaine blijven of linea recta terug naar land van herkomst. Het is dus nog een open vraag hoe ik naar Kazachstan terugreis.

De afgelopen dagen heeft het in Zhabagly gesneeuwd. Meer dan zeventig centimeter ligt er nu, maar sinds vandaag is het sneeuwen gestopt. In het dorp is de weg schoongeveegd door de overbuurman Aristan die bij het natuurreservaat werkt als tractorchauffeur. Twee jaar geleden is met sponsorgeld uit met name de Verenigde Staten veel nieuw materieel gekocht voor het beheer van het natuurpark, en de zware tractor met schuifblad ervoor komt nu in de winter goed van pas. In opdracht van de directie van het reservaat houdt Aristan alle wegen in het dorp zo goed als mogelijk sneeuwvrij, de wegen buiten het dorp worden door de gemeentelijke overheid schoon gehouden.

Elmira heeft vandaag van de geveegde wegen gebruik gemaakt om naar Wanovka te gaan. Het vloeibaar stikstof niveau in ons rundveesperma voorraadvat was gedaald. Nog niet naar een alarmerend niveau—onze tank van Franse makelij is veel beter geisoleerd dan de lokale Russische exemplaren—maar laag genoeg om even wat bij te tanken. In ons kleine transportvat heeft Elmira stikstof gehaald bij het centrale depot van de veterinaire dienst in Wanovka. Genoeg om in ieder geval de komende weken te overbruggen. Wanneer de sneeuw eind februari weer weg trekt kan de reguliere stikstof tankwagen ons weer bevoorraden.

Het weer in Kazachstan wordt bepaald door een landklimaat. Daardoor gedraagt het zich wat anders dan in het natte Nederland. In Nederland wordt het weer beheerst door depressies of hoge druk gebieden bij de Azoren of IJsland. In Kazachstan geeft de kalender de weersverwachting aan.

Van 10 tot 20 januari is het traditioneel zacht met weinig sneeuwval. Dat bleek inderdaad ook in 2006 zo uit te komen. Zonder al te veel problemen kon ik mij de 16^e met de auto en trein naar Almaty bewegen. Dat is nu wel anders.

Het sneeuwt nu behoorlijk en in Zhabagly ligt er zeventig centimeter sneeuw. Elmira kan zich nog herinneren waar ze de auto geparkeerd heeft en die plek wordt nu aangeduid met een verhoging in het sneeuwdek, maar dat is dan ook alles. In de bergen bij de boerderij ligt één meter sneeuw, dus wat dat betreft valt het in Zhabagly wel mee.

Gelukkig zijn er voldoende voorraden in huis om een dergelijke winterperiode door te komen. Het enige probleem is dat binnenkort toeristen via Almaty binnenkomen dus hopelijk stopt de sneeuwval over een paar dagen en worden de wegen dan weer begaanbaar.

He, waar is de auto? Maar goed dat we onze speurhond Julietta hebben om onze spullen onder de sneeuwhopen vandaan te zoeken.

Ja, zo blij als een kind was Elmira vanmiddag toen ik haar belde en vertelde dat ik een huisje voor een week Schiermonnikoog had uitgezocht. Want een week naar Schiermonnikoog is toch wat anders dan twee maanden bij familie in Nederland. Dat is ook wel vakantie, maar anders, niet vrij, niet echt een vakantie. De enige andere keer dat Elmira in haar leven echt op vakantie was geweest was toen ze in Rostov studeerde en daar wel eens een paar dagen in een dacha van de familie verbleef.

Het wordt een goed jaar, 2006.

Vroeger was het anders. Toen ging ik op vakantie naar Kazachstan. De rollen van de landen zijn nu echter omgedraaid. We wonen goeddeels in Kazachstan en Nederland is een uitje geworden. Het volgende bezoek aan Nederland van ons drieën staat gepland in juni. Dat is niet voor niets. In de maanden april en mei willen we de betonfundering storten voor onze omheining en multifunctionele huis, en die kan mooi uitharden in de maand dat we in Nederland zijn. Tijdens dat bezoek pikken we direct hier en daar een verjaardag van een familielid mee.

Eén van de dingen die Elmira zeker wil doen is een bezoek brengen aan één van de Waddeneilanden. Ik heb daarom vandaag al op de website van de VVV van Schiermonnikoog gezocht naar beschikbare vakantieverblijven in die periode. Gelukkig is er nu nog voldoende plek voor een aanvaardbare prijs, maar wanneer we wachten tot we eind mei in Nederland aankomen is waarschijnlijk het meeste al volgeboekt.

Je merkt het al, ons eerstvolgende bezoek aan Nederland wordt een echte vakantie.