Lammert's Weblog

Sinds Nathalie loopt verbruikt ze ontzettend veel energie. Geregeld moet die energievoorraad dan ook aangevuld worden. Gelukkig lust ze veel. Hier heeft ze haar mond al open voor een hapje pap van mamma.

Dat wij ons niet helemaal Kazachs gedragen blijkt wel uit het feit dat wij een kinderzitje in de auto hebben voor Nathalie. Nathalie is er al lang aan gewend dat ze tijdens autoritten in het zitje moet en ze kan er ook heerlijk in spelen, zoals hier met haar schoentjes.

In het dal van de Zhabagly rivier staan een kleine waterkrachtcentrale. De centrale levert voldoende elektriciteit om vijf omliggende dorpen van stroom te voorzien. De waterkrachtcentrale is op een mooie plek in het dal gelegen en dat levert foto’s op die bijna als ansichtkaart verkocht kunnen worden.

Het voorjaar geeft prachtige doorkijkjes in onze tuin. De grote appelboom is reeds uitgebloeid. De gele appels van deze boom zijn vroeg rijp. Vanonder deze boom kijken we naar de andere appelbomen die nog welig in bloei staan. In het gras groeien net als in Nederland paardenbloemen. Veel van de plantensoorten die in Nederland voorkomen groeien ook in Kazachstan. Het weer is echter gemiddeld iets zonniger en warmer waardoor abrikoos- en perzikbomen ook goed gedijen.

Nathalie heeft zowel Kazachs als Nederlands bloed dus met de liefde voor de tulp zit het wel goed. Hier zit ze op Krasne Gorky niet ver van Zhabagly tussen de tulpen.

Wie denkt dat de Keukenhof het ultieme is op het gebied van tulpen heeft het mis. Wat in de Keukenhof door vele tuinders elke jaar keurig wordt geregiseerd weet de natuur in Kazachstan volledig in eigen beheer te doen. De oorsprong van de tulp ligt niet—zoals velen denken—in Turkije, maar op de hellingen van Kazachstan. Totaal zijn er meer dan 30 inheemse tulpensoorten, waarvan er 6 soorten voorkomen rond Zhabagly. Greig’s Tulp bevindt zich voornamelijk op glooiende groene hellingen. Eén van de mooiste voorbeelden daarvan is Krasne Gorky—rode berg in het Russisch—ongeveer 25 minuten rijden van Zhabagly. Vorig jaar zijn we door het bijna continu slechte voorjaarsweer daar niet naar toe geweest, maar vanmiddag hebben we onszelf op een uitje getrakteerd en zijn we met de auto naar Krasne Gorky gereden.

De tulpenweelde is al vanaf meer dan twee kilometer afstand zichtbaar. De zuidhellingen en de toppen zijn rood gekleurd in een verder groen landschap. Hier blijkt wel duidelijk dat de natuur een heel ander idee heeft van compositie dan de tuinders in de keukenhof. Soorten worden in de natuur gerangschikt op basis van bodemgesteldheid en klimaat, en niet op basis van leuk bij elkaar passende kleurtjes. Op de achtergrond op de foto ligt het Karatau gebergte.

Wie Krasne Gorky wil bezoeken moet snel zijn, over ongeveer twee weken zijn alle tulpen daar uitgebloeid. Maar tot en met juni staan andere tulpensoorten hoger op de hellingen in bloei.

De lange stilstand van de bulldozer heeft zo zijn sporen nagelaten. Eén van de dieselleidingen is vorige herfst door iemand gestolen die kennelijk een leiding van zijn eigen tractor wilde vervangen en de nieuwe leiding die mijn schoonvader nu heeft geplaatst sluit duidelijk niet goed af. Het resultaat is een fotogenieke fontein, maar het kost wel extra brandstof natuurlijk.

Muziek vindt Nathalie leuk, zowel muziek luisteren als zelf geluid maken. Hier trommelt ze op een jerrycan dat het een lieve lust is.