Lammert's Weblog

Isabel is nu zo’n anderhalve maand. Haar karakter is rustiger dan dat van grote zus Nathalie, wat een verademing is voor pappa en mamma. Ook aan eetlust heeft ze geen gebrek. De kleertjes die ze nu aan heeft pasten Nathalie toen zij vier maanden oud was. Twee verschillende dochters dus, maar uiteraard beiden even lief.

Vandaag kwam tante Gulnara langs, samen met Bigsultan. Bigsultan is iets ouder dan Nathalie en samen kunnen ze prima spelen. Dat Nathalie een meisje is en van verkleedpartijen houdt is duidelijk te zien.

Isabel’s aandacht wordt duidelijk getrokken door iets anders dan de camera.

Nathalie vond Isabel eerst maar een vervelende indringer die haar tijd van mamma opslokte, maar ze is nu maar wat blij met haar kleine zusje. Op de foto zijn de verschillen duidelijk te zien. Nathalie heeft de gele huidskleur van mamma, terwijl Isabel meer trekjes van pappa heeft.

De thuiskomst van Isabel was best een beetje spannend. Nathalie had meer dan anderhalf jaar het alleenrecht op mamma gehad en zo’n kleine concurrent kan ongewenste reacties uitlokken. Gelukkig was Nathalie maar wat blij met haar kleine zusje in huis.

… van de geboorte van onze tweede dochter. Vandaag om vijf minuten over één in de middag is ze geboren in Shymkent in dezelfde kliniek waar ook haar oudere dochter Nathalie voor het eerst het licht zag.

Isabel Bies Lammertovna was bij de geboorte 53 centimeter lang en woog 4000 gram.

We wilden graag een beer in ons gezin. Daarom is Isabel vernoemd naar het bruine beren ras ursus arctos isabellinus waarvan er in het Aksu-Zhabagly natuurreservaat in onze achtertuin nog zo’n negentig exemplaren in het wild rondlopen.

In Nederland is sneeuw slechts zelden wit. De veelheid van menselijke activiteit en de in het algemeen snel intredende dooi zorgen ervoor dat de witte deken meestal rap overgaat in een vieze smurrie. In Kazachstan met zijn landklimaat en lage bevolkingsdichtheid is dat anders. De sneeuw kan hier lang onaangeroerd blijven liggen, en wanneer het voldoende vriest blijven zelfs de wegen van platgereden sneeuw netjes wit zoals hier op de snelweg van Almaty naar Shymkent in de buurt van Karabulak.

Vandaag hadden we het plan om naar Taraz te gaan om te winkelen. Taraz ligt ongeveer even ver van ons vandaan als Shymkent, maar het ligt oostelijk van de Karataubergen. Deze bergketen houdt veel uit het westen komende neerslag tegen, waardoor de wegen rond Taraz op dit moment sneeuwvrij zijn. Helaas gaat ons plan niet door. Op de verbindingsweg van Zhabagly naar de centrale weg staat een hevige dwarswind waardoor poedersneeuw de weg heeft versperd. De sneeuwranden op de foto zijn in een tijdsbestek van 15 minuten ontstaan. We moeten dus terugkeren en via Tjulkebas naar de centrale weg. Dan zijn we al zo ver naar het westen dat we maar beter naar Shymkent kunnen rijden.