Lammert's Weblog

In tegenstelling tot de meeste babies in Kazachstan draagt Nathalie wegwerpluiers. Hier ligt ze te wachten op verschoning, terwijl mamma even snel een foto van haar maakt.

Eén van de dingen die Nathalie absoluut niet wil is een speen in haar mond. Deze foto is daarom een gelukstreffer. Slechts luttele seconden na de foto had ze hem al weer uitgespuugd.

Af en toe komen er foto’s binnenrollen uit Kazachstan. Op deze foto poseert mamma met Nathalie. De blik in de ogen lijkt nauwelijks op die van een baby. Dit wordt zonder twijfel een dame met veel karakter.

De bouw van het nieuwe huisje achter op het erf van mijn schoonouders vordert gestaag. Oorspronkelijk was het de bedoeling om slechts een begane grond te bouwen met een keuken en slaapkamer voor mijn schoonouders. Uiteindelijk is echter besloten er nog een verdieping bovenop te plaatsen. Daar kunnen Elmira en ik zolang wonen tot ons eigen huis klaar is en daarna kan het gebruikt worden voor toeristen, bijvoorbeeld als grote eetzaal. De balken voor de vloer zijn al gelegd op de foto.

Na het uiteenvallen van de Sovjet Unie, is in Kazachstan het vaccinatieprogramma een aantal jaren niet volledig uitgevoerd. Sinds een jaar of vijf wordt er echter weer volop gevaccineerd en worden achterstallige vaccinaties ingehaald. Eén van die inhaalvaccinaties is tegen rodehond, of meer wetenschapplijk rubella genoemd. Dit is een op zich vrij onschuldige infectieziekte die bij zwangere vrouwen echter tot aangeboren afwijkingen van het aanstaande kind kan lijden. De vaccinatie wordt in Nederland uitgevoerd rond de leeftijd van elf jaar. In Kazachstan is men sinds dit jaar bezig met een vaccinatiecampagne om alle achterstallige rodehond vaccinaties alsnog uit te voeren. Omdat de ziekte zich typisch tussen de 25 en 35 jarige leeftijd voordoet en dit ook een risicogroep is vanwege het grote aantal vrouwen uit deze leeftijdscategorie dat kinderen krijgt is men begonnen met deze bevolkingsgroep.

Elmira heeft vandaag haar vaccinatie tegen rodehond gekregen. Voor Nathalie zal het nog een aantal jaren duren voor ze aan dit prikje toe is.

De nieuwbouw van het huisje achter op de tuin van mijn schoonouders vordert gestaag. Volgens ouderwets Kazachs gebruik wordt geen metselspecie op basis van zand en cement gebruikt, maar leem om duur cement uit te sparen. Hoewel het in onze regio een gebruikelijke bouwmethode is moet ik er niet aan denken wanneer ons huis op die manier wordt opgetrokken.

De sloop van het huisje achter op het erf van mijn schoonouders vordert gestaag. Het huis is indertijd van leem gebouwd, waardoor het nu relatief gemakkelijk te ontmantelen is. Alleen een binnenmuur waaraan de wasbak bevestigd is staat nog overeind. Het nieuwe huis zal grotendeels op de bestaande fundering worden neergezet.

Op het erf van mijn schoonouders staan twee huizen. Het grote huis is waar ze tegenwoordig wonen, maar achter op het erf staat nog een kleiner huisje. Dat huisje is bijna twintig jaar geleden daar neergezet in enkele maanden tijd toen hun vorige huis dat dicht bij de sluis bij de waterkrachtcentrale stond door de rivier was weggespoeld. Het kleine huisje is indertijd van leem gebouwd en met weinig luxe en afmetingen om maar zo snel mogelijk een onderkomen te kunnen bieden voor de toen dakloze Elmira en haar familie. Het voldoet al lang niet meer aan de eisen en werd in de afgelopen jaren voornamelijk gebruikt voor opslag van allerhande spullen. Voor de nieuwe badkamer moest in 2003 al een stuk van het huis wijken. Nu gaat het hele huis tegen de vlakte, om plaats te maken voor een uit baksteen opgetrokken huis waar mijn schoonouders kunnen overwinteren. Veel mensen in Zhabagly wonen ‘s winters in een kleiner huis om stookkosten te kunnen besparen.

Op de foto is het dak al gesloopt.