Het is wat moeilijk op te maken uit de foto, maar dit stroompje is de weg waaraan onze beide bouwterreinen gelegen zijn. Men heeft een nieuw irrigatiekanaaltje gegraven maar dat is nogal houtje touwtje gedaan en daardoor stroomt het water net zo gemakkelijk naast het kanaal, als door het kanaal.
Gelukkig is dit een tijdelijke situatie. Er is voor dit jaar geld vrijgekomen van de overheid voor asfaltering van de straat waarbij direct een betonnen irrigatiekanaal zal worden geplaatst.
De muren van de kelder moeten in totaal 1,65 meter hoog worden. Om goed met de trilnaald het onderste beton te kunnen verdichten hebben we besloten in twee gangen te storten. De bekisting is nu geplaatst voor de eerste meter beton. In het midden van de kelder staat onze vertrouwde oranje trilnaald al te wachten. Met duwstangen hebben we de constructie versterkt om te voorkomen dat de bekistingsplaten naar binnen worden gedrukt wanneer de trilnaald zijn werk doet.
De donkergrijze pijp aan de overzijde is een ventilatiekanaal. Aan twee zijden van de kelder komen afsluitbare ventilatiekanalen om muffe luchtjes te voorkomen, want doordat de kelder binnen de bestaande fundering wordt gestort zal er geen raampje zijn dat we open kunnen doen om de lucht te verversen.
Wildkamperen in Kazachstan kan voor allerlei verrassingen zorgen. Het Coleman kooktoestel heeft vannacht buiten gestaan en een slang heeft zich door de ventilatiegaten onderin het kooktoestel gewurmd. Dan is het nog best lastig zo’n beest weer te bevrijden. Zeker wanneer het zoals in dit geval om een gifslang gaat.
De barbecue tang die we meestal mee hebben biedt in dit geval uitkomst. Hiermee kan de slang goed achter de kop worden vastgehouden en uit zijn benarde positie worden bevrijd.
De wapening van de keldermuur zit er nu in. We gaan bekisting aan de binnenzijde plaatsen, maar gebruiken de afgegraven wand om de beton direct tegenaan te storten. Dit is een samengeperste keileemlaag, dus de hoeveelheid water die daardoor geabsorbeerd wordt uit de beton is niet zo hoog. Bovendien krijgen we daardoor een holte-loze passing tussen de betonmuur en de grond, waardoor er weinig kans op verzakkingen is.
En dan is er tussendoor ook nog werk te doen. Elmira werkt als rentmeester voor een Nederlandse boer hier en wanneer die verhinderd is neemt ze alle praktische zaken van het beheer op zich. Het is tijd voor het hooien van de eerste snee Luzerne. Om dat goed in de gaten te kunnen houden kampeert ze de komende week op het land in de bergen. Samen met een neef die op de trekker zal meerijden om de geperste pakjes te tellen en natuurlijk met Nathalie en Isabel die zo een leuke week vakantie in de natuur hebben. Het maaien is bijna voltooid wanneer we aankomen om de tent op te zetten.
Gelukkig hebben we door onze toerisme activiteiten veel spullen om snel een goed tentenkamp op te zetten.
Nathalie en Isabel helpen ook mee om het kamp snel in gereedheid te brengen.
Nee, Elmira heeft geen enge huidziekte. Dit is het resultaat wanneer je een keldervloer stort en met de trilnaald het beton extra verdicht. Wanneer er wat meer water in zit dan nodig dan gaat het lekker spetteren.
De constructie van onze serre is op basis van kokerbalken van 12 x 16 centimeter. Niet dat we zulke zware balken echt nodig hebben, maar ze kwamen vrij bij de afbraak van de oude kippenslachterij bij ons dorp. De balken worden ingestort in beton in het muurtje dat we vorig jaar gemetseld hebben.
Op de eerste foto is nog een detail te zien dat bij niet veel huizen voorkomt. In de grond zit een wit rond deksel dat de hemelwaterafvoer afdekt die we daar gelegd hebben. Hemelwaterafvoeren zijn zeldzaam hier en het water flikkert bij de meeste huizen gewoon het dak af waardoor er rond het huis bij regenachtig weer altijd een modderpoel ontstaat. Dat gaan wij anders doen.
Ook Elmira helpt mee om ons huis gereed te krijgen. De poorten moeten in de grondverf en dat zijn heel wat vierkante meters. Gelukkig hebben we er vandaag niet te warm en windstil weer bij.
